Month: مرداد ۱۳۸۷

دوم. صحبت های اخیر مشایی که این بار تلویزیون هم به انتقاد و فضای آن وارد شد، نماد  یک ضرب المثل قدیمی است. با دست پس می زنه و با پا پیش می کشه. در حالی که رییس جمهور کوس حذف اسراییل می زند، معاون وی از دوستی با مردم ساکن در سرزمین های اشغالی. شاید این پیامی غیر مستقیم برای غرب باشد که ما در دوره بعد کاری به اسراییل نداریم! شاید! ولی جالب ترین قسمت این داستان آنجاست که برای اولین بار تمام چهره ها و گروه های سیاسی و رسانه های ایران غیر از ایرنا با تبر به جان وی افتاده اند اما معاون نور چشمی و پدرعروس رییس جمهور کماکان در حاشیه امن به سر می برد و بر حرف خود پا می فشارد.

سوم. داستان این مدارک قلابی و پیگری سایت احمد توکلی و جواب های وزارت کشور مرا یاد داستان سردار قالیباف، نامزد قبلی و بالفعل حال و شهردار تهران می اندازد. در حالی که برای من، حضور در سپاه آن موقع چیزی جز افتخار نیست. قالیباف در دوران تبلیغات ریاست جمهوری، در پاسخ به این سئوال از نظامی بودنش نقطه ضعف نشان می داد و پاسخ های مبهم. کردان هم به بهتر بود به جای پاسخ دادن، واقعیت را می گفت و قضیه را تمام می کرد. جالب است که هرکدام از آقایان که سایتشان بسته می شود کلی در مجلس در صواب آزادی رسانه ها حرف می زنند و تذکر می دهند ولی آخرش: هیچی به هیچی

چهار. امسال نیمه شعبان با دیزل ژنراتور چه شود! فکر کن تازه برای گازوییل آن هم باید کارت سوخت داشته باشی

مبعث حضرت خاتم النبیین، محمد مصطفی، پیام آور دوستی و معنویت مبارک.

داشتم فکر می کردم به صحبت های یکی از بزرگان که می گفت: پیام بعثت رسول خدا، پایداری در همه جهات است. حرف درستی است چرا که صبر و پایداری کلید موفقیت است. اما روی دیگر این حرف می تواند چنین باشد که وقتی مثلا کشور مشکل برق و انرژی دارد، مثلا مشکل تورم ۴۰ درصدی دارد، مثلا مشکل بیکاری دارد، مثلا تحریم ها اقتصاد فلج ایران را میخکوب کرده اند، مثلا در جهان به ایرانیان توهین می کنند، باید صبر کرد چرا؟ چون حماقت مجریان، بی تدبیری به بار آورده و برای سرپوش گذاشتن به آن مجبور می شویم از ارزش های دینی مایه بگذاریم و این درد ناک است که مفاهیم معنوی دین، اشتباهات انسانی – عرفی پیش پا افتاده را باید جبران  بکند.

عکس های شخصی سفر به نپال را آنلاین کردم: کلیک مایه امتنان است!

چندی است در گستره  فلسفی بودا و هندو به سر می بریم در کاتماندو پایتخت نپال. نپال کشوری است زیبا و سرسبز که  هویتی غیر از هویت هندی ندارد. هرچند کمی زبان و خطشان تفاوت می کند اما آن قدر که راج کاپور اینجا معروف است اولین رییس جمهورش که دیروز انتخاب شد نیست! زندگی، بهداشت، زیرساخت ها نپال را بیشتر شبیه یکی از کَلاها یا آباد های شمال ایران کرده است: مثلا پاشا کلا دشت سر.

هر چقدر غذاهایی بی خودی دارد، مردم خوب و خونگرم و مهمانواز و ساده ای دارد که به شکر خدا هنوز فلسفه زندگی مدرن در آنها تاثیر نگذاشته است. از سوی دیگر مردمی دارد به غایت دیندار و پایبند و آیین مذهبی. به عبارت دیگر  هر چقدر طبیعت بکرتر، مردم نیز هم

شهید بهشتی و مبانی عقلانی حکومت اسلامی: مردم ناظر با حکومت
بحثی را داریم در اندیشه سیاسی غرب با عنوان « بی طرفی حکومت » . منظور این است که حکومت باید در قبال مفاهیم و الگوهای سعادتمندانه خنثی باشد یعنی تصمیم گیری هایی که حاصل کار حکومت است نشان از مفهوم خاصی از زندگی سعادتمندانه در خود نداشته باشد. به خاطر این که در سنت لیبرالی اساساً این طور بحث می شود که بحث درباره زندگی سعادتمندانه باید به حوزه خصوصی احاله داده شود. در آن سنت ما یک  بی طرفی فرآیندی و روندی داریم و یک بی طرفی در نتایج.
بخشی از مقدمه سخنرانی دکتر بهشتی پیرامون اندیشه سیاسی شهید دکتر بهشتی در مبانی حکومت اسلامی، جالب ترین بخش مطلب آن جاست که دکتر بر شورای رهبری تاکید دارد و مشروعیت حکومت اسلامی برخواسته از رای مردم می داند. مقاله در اعتماد ملی با عنوان مبانی عقلانی مشروعیت حکومت منتشر شده.