مواضع آیت الله سیستانی در اعتراضات عراق چه بود؟

سیدصادق حسینی، روزنامه نگار | انتشار در خبرآنلاین | : سه شنبه ۹ مهر ۱۳۹۸ بعد از چند روز فراخوان در شبکه های اجتماعی فیس بوک و واتساپ، اعتراضات در شهرهای شیعه نشین عراق آغاز شد، مردم به فساد و تبعیض و وضعیت سخت زندگی در عراق اعتراض داشتند؛ مطالبه ای که بارها از سال ۲۰۱۱ در شهرهای مختلف عراق از جمله بغداد، سلیمانیه و اربیل طرح شده است. این بار اما جرقه ی اعتراضات جمعه ۵ مهر ۱۳۹۸ با برکناری غیر مترقبه فرمانده مشهور مبارزه با داعش سرلشگر عبدالوهاب الساعدی رییس سازمان مبارزه با تروریسم عراق، توسط عادل عبدالمهدی نخست وزیر تازه استعفا داده، زده شد.

برکناری سرلشگر الساعدی که در میان عراقی ها محبوبیت بالایی دارد، باعث ایجاد نارضایتی در میان مردم و ایجاد پویش های حمایت آمیز از او شد. در فیس بوک و واتس اپ فراخوان های برگزاری تظاهرات های آرام داده شد. نخستین تظاهرات ساعت ۳:۳۰ بعد از ظهر شنبه ۷ مهر ماه در منطقه کوچک الشعله در شمال بغداد شکل گرفت. فراخوان های مختلفی نیز برای برگزاری تظاهرات در شهرهای دیگر داده شد.

چهار روز بعداز برکناری رییس سازمان مبارزه با تروریسم عراق و برگزاری چند دور اعتراض آرام؛ تظاهرات مبارزه با فساد در بغداد به خشونت کشیده شد که براساس گزارش ها ۳ نفر کشته و ۶۰ تن زخمی شدند و حالا بر اساس برآوردها، بعد از ۶۰ روز اعتراض بیش از ۳۵۰ نفر کشته و ۱۵هزار نفر زخمی شده اند.

با گذشت ۲ ماه از اعتراضات که با عزل سرلشگر الساعدی ۵۶ ساله آغاز شد، نخست وزیری که او را برکنار کرد، با عدم حمایت آیت‌الله سیستانی روبرو شد و استعفا داد، دولت سقوط کرده و عراق در بی ثباتی به سر می برد و هنوز هیچ راه کاری برای اصلاحات و مبارزه با فساد آغاز نشده است.

ادامه خواندن “مواضع آیت الله سیستانی در اعتراضات عراق چه بود؟”

برخی جریان ها مبارزه با فساد را ابزار تسویه حساب جناحی کرده اند

سیدصادق حسینی، روزنامه ایران، چهارشنبه ۱۳ آذر ۱۳۹۸ | بازنشر: خبرآنلاین، شفقنا ، ایران‌آنلاین، دیده‌بان ایران| محمد خوش‌چهره، استاد دانشگاه و اقتصاددان تأکید دارد مبارزه با فساد برنامه مشخص می‌خواهد؛ برنامه‌ای که همه زوایا و ابعاد مترتب بر آن را مد نظر داشته باشد. نماینده مجلس هفتم که صبغه سیاسی اصولگرایی دارد، نگران تبعات برخوردهای هیجانی و جناحی به اسم مبارزه با فساد است که می‌‌تواند به فرار سرمایه و رکود بیشتر اقتصادی دامن بزند. خوش‌چهره همچنین تأکید دارد که زمینه‌سازان فساد برای برخورد‌های قضایی در اولویت هستند.

ادامه خواندن “برخی جریان ها مبارزه با فساد را ابزار تسویه حساب جناحی کرده اند”

تهدیدهای آمریکا در عراق

سیدصادق حسینی، روزنامه نگار | روزنامه اعتماد، چهارشنبه ۱۳ آذر ۱۳۹۸ | بازنشر: خبرآنلاین، عصر ایران| ابوتکتک بازی را رها کرد، گاز اشک‌آور را برداشت و به طرف ماموران پرتاب کرد و دوباره به فوتبال بازی کردنش چسبید. این فیلم کوتاه از مرکز بغداد، یکی از فیلم‌های پربیننده توییتر و شبکه‌های اجتماعی از اعتراضات مردم عراق به فساد و ناکارآمدی حکومت عراق بود.

عراق ۴۰ میلیونی با تولید روزانه ۴.۵ میلیون بشکه نفت و صادرات ۳.۷ میلیون بشکه و بودجه ۱۲۲ میلیون دلاری در سال ۲۰۱۹ از ۹ مهر ۱۳۹۸ شاهد دور جدید اعتراض به فساد در حکومت، بیکاری و فقر و وضعیت سخت زندگی بود. اعتراضاتی که با فرا رسیدن ایام زیارت اربعین فروکش کرد سپس دوباره اوج گرفت. اعتراض به فساد و شرایط زندگی البته در سرتاسر عراق از بصره تا بغداد و اربیل و سلیمانیه همواره در طول سال‌های متمادی برقرار بوده است. معترضین گاه کار را به آنجا رساندند که اردیبهشت ۱۳۹۵ ساختمان مجلس عراق را برای ساعاتی اشغال کردند. هر چند که مشهور است، اشغال مجلس با چراغ سبز حیدرالعبادی، نخست‌وزیر وقت انجام شد.

اعتراضات ۲۰۱۹ عراق که از سوی آیت‌الله‌العظمی سیستانی مرجع عالی‌قدر شیعیان، برهم صالح رییس‌جمهور، عادل عبدالمهدی نخست‌وزیر که چند روزی است باید او را نخست‌وزیر سابق خواند و تمامی ائتلاف‌ها، احزاب و شخصیت‌های سیاسی در عراق محترم شمرده شد، همگی خواستار پایان خشونت‌ها و حاکم شدن آرامش و پیگیری و اجرایی شدن مطالبات مردم و اصلاحات شدند… اما اعتراض و خشونت‌ها تا امروز ادامه یافته است.

۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۷ عراق چهارمین دوره انتخابات بعد از سقوط صدام و دومین بعد از خروج آمریکا و نخستین انتخابات پساداعش را برگزار کرد؛ انتخاباتی که نتایجش آمریکایی‌ها را شوکه کرد. در این فهرست مقتدی صدر و هادی العامری، دو رهبر شیعه؛ در جایگاه‌های اول و دوم ایستادند و فهرستی که آمریکایی‌ها برایش تلاش کردند، نصر به رهبری نخست‌وزیر اسبق حیدرالعبادی با ۴۲ کرسی در جایگاه سوم ایستاد. انتخابات ۲۰۱۸ عراق که نخستین انتخابات دوره زمامداری ترامپ و به تعبیری جمهوری‌خواهان از سال ۲۰۰۹ بود مانند ۳ دوره قبل نتیجه‌اش چندان مورد پسند زمامداران آمریکا نشد.

۱۰ مهر ۱۳۹۷ با وجود فشار بسیار بالای آمریکا و متحدانش، رییس‌جمهور برهم صالح، عادل عبدالمهدی نخست‌وزیر مورد حمایت ائتلاف‌های مختلف را مکلف به تشکیل دولت کرد؛ درست یک سال قبل از آغاز اعتراضات.

در دوران رایزنی برای انتخاب رییس‌جمهور و نخست‌وزیر، رابرت مک‌گورک فرستاده اوباما و ترامپ(که چندی پیش استعفاد داد) و سیلیمان سفیر آمریکا در بغداد در دیدارهای متعدد و فشرده‌شان با تمامی احزاب و گروه‌ها و ائتلاف‌های شیعه، سنی و کرد عراقی، آنها را به افشای فعالیت‌های فسادآمیز نزدیکان و بازگشت داعش تهدید کرده بودند. برای آمریکا، روی کار آمدن یک دولت همراه با سیاست‌های تحریمی واشنگتن علیه تهران یک الویت بود برای همین از تمام ابزارهای تطمیع و تهدیدش استفاده می‌کرد.

عادل عبدالمهدی، نخست‌وزیر سابق عراق ۳۰ آبان ۱۳۹۷ در نخستین نشست مطبوعاتی‌اش با خبرنگاران عراقی درباره تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه ایران گفته بود «بخشی از نظام تحریم‌ها نیستیم، آمریکا می‌خواهد تحریم‌هایی را علیه کشور و اشخاصی تحمیل کند، این به خودش مربوط است و سیاست خود آمریکاست این {تحریم‌های آمریکا علیه ایران} تصمیم عراق نیست حتی این تصمیم {آمریکا} از تصمیمات بین‌المللی و تحریم‌ها مبتنی بر منشور و قطعنامه‌های سازمان ملل نیست که عراق بخواهد به آن پایبند باشد. عراق بخشی از نظام تحریم‌های آمریکا نیست.»

نخست‌وزیری عبدالمهدی و مواضعش خشم آمریکایی‌ها را در پی داشت و باعث شد آنها در دیدارها به صورت شفاهی و کتبی مکررا نسبت به آن واکنش نشان دهند. کارگزاران آمریکا تهدید کردند، عبدالمهدی هزینه سختی بابت مواضعش خواهد پرداخت.

۹ مهر ۱۳۹۸ یک سال بعد از روی کار آمدن عبدالمهدی، اعتراض به فساد در عراق آغاز شد، مطالبه حقی که همه بر آن تاکید کردند؛ این ‌بار اما شرایط به گونه دیگری رقم خورد. نه حرف آیت‌الله‌العظمی سیستانی و نه هیچ شخصیت دیگری، فضای عراق را آرام نکرد و همسایه غربی را در یک نا آرامی و بی‌ثباتی و بی‌دولتی فرود برد و هسته‌های داعش را در استان دیاله عراق فعال کرد که نیروهای حشدالشعبی به مقابله با آنان برخاسته‌اند.

آمریکایی‌ها این روزها خوشحال هستند، هم عراق را بی‌ثبات کرده‌اند، هم نخست‌وزیری که آشکارا مخالفش بود را حذف کردند، هم فرماندهان بزرگ نیروهای حشدالشعبی ترور شده‌اند، هم تهدید فعال شدن داعش عملیاتی شده و هم در یک حرکت‌ نمادین آن هم در سالروز تسخیر سفارت آمریکا در تهران به کنسولگری‌های ایران در عراق حمله کردند. اگر آمریکا در بازی سیاسی تشکیل دولت شکست خورد، یک سال تلاش کرد تا در بازی ناامنی و بی‌ثباتی امتیازات مورد نظرش را بگیرد.

ابوتکتک بازی را رها کرد، گاز اشک‌آور را برداشت و به طرف ماموران پرتاب کرد و دوباره به فوتبال بازی کردنش چسبید. برای ابوتکتک‌ها و مردم عراق که مطالبه مبارزه با فساد و ناکارآمدی دارند اما وضعیت بدتر شده. حالا نه دولت دارند نه افقی برای تشکیل دولت و مبارزه با فساد و تبعیض و ناکارآمدی متصور است. حالا دیگر چای شیرین عراقی به تلخی می‌زند.

خبرگزاری فارس کدام شاخه را می‌برد؟

سیدصادق حسینی، روزنامه نگار| انتشار: روزنامه اعتماد، دوشنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۸| بازنشر: خبرفوری، رویداد ۲۴، دیده‌بان ایران|مبارزه با فساد به شکل قضایی سرفصل مثبت اقداماتی است که حجت‌الاسلام رییسی با ورود به قوه قضاییه در دستور کار قرار داده است و این کار اگر ادامه پیدا کرده و نتایجش ملموس شود، اعتماد جامعه را ترمیم می‌کند. با این نگاه یک رفتار رسانه‌ای در مورد پرونده‌های قضایی فساد قابل تامل است.

«۴۰ پرونده دانه‌درشت‌ها روی میز قضات» گزارش و اینفوگرافیکی است که خبرگزاری فارس ۲۱ آبان منتشر کرد. خبرگزاری فارس با تاکید بر «عملکرد و بینش فراجناحی» رییس قوه قضاییه سعی در اثبات عملکرد ایشان با چنین عبارتی داشته است:«۴۰ مفسد اقتصادی بزرگ را در یک گزارش به مردم معرفی کنیم!»

بعد هم یک فهرست ۴۰ تایی از مدیران سطوح و دستگاه‌های مختلف در یک جدول آورده‌اند و این ۴۰ نفر را «دانه‌درشت‌هایی که با مفاسد خود اعتبار ارکان رسمی کشور را خدشه‌دار می‌کنند و برخورد با آنها که برای کشور از نان شب هم واجب‌تر است» توصیف کرده‌اند.

این جدول ۴ ستون دارد: نام و نام خانوادگی، عنوان اتهامی، وضعیت پرونده و سمت فرد. نگاهی به ستون «وضعیت پرونده» در این جدول حقیقتی تلخ، پنهان و البته بزرگ را روشن می‌کند: خبرنگار این خبرگزاری در درجه اول و مدیران آن در درجه دوم (و بالاتر) برای حفظ آبروی افراد هیچ ملاحظه‌ای ندارند.

در این جدول در مقابل نام ۴ نفر نوشته شده:«در مرحله تحقیقات». شگفت‌تر اینکه وضعیت ۸ نفر حتی «در مرحله تحقیقات مقدماتی» است. یعنی از مجموع ۴۰ فرد فهرست شده در این جدول ۱۲ نفر هنوز در حال تحقیقات هستند. یعنی ممکن است به آنچه این خبرگزاری یعنی مفسد دانه‌درشت گفته، محکوم شوند، یا حکمی پایین‌تر از این بگیرند یا حتی تبرئه شوند، مگر اینکه از قبل قرار بر محکوم شدن این افراد گذاشته شده و از این موضوع باخبر باشد.

بر اساس آنچه در این گزارش قطعی شده ۲۳ نفر از ۴۰ نفر حکم قطعی گرفته‌اند. ۵۷ نفر یعنی ۱۵ درصد هنوز در مرحله تحقیقات هستند و ۲۹ نفر یعنی بیش از ۳۶ درصد در مراحلی مثل برگزاری دادگاه، صدور رای، تجدیدنظر و… قرار دارند و هنوز حکم قطعی نگرفته‌اند. این ‌طور و پیش از اثبات موضوعی، کسانی را با عنوان سنگین «مفسد دانه‌درشت» متهم کردن نه اخلاقی است و نه قانونی که حتی در استجازه ۲ ساله رییس سابق قوه قضاییه نیز نیامده و نه بر اساس استاندارد‌های رسانه حرفه‌ای!

وقتی رسانه‌ای مدعی است بر اساس «منشور ده‌گانه اخلاقی» عمل می‌کند تنها برای اینکه گزارش خود عدد «۴۰» را که به اصلاح ضرب دارد در تیتر خود درج کند به ۵۷ نفر اتهامی چنان سنگین زده است.

این رفتار مسبوق به سابقه است؛ مثلا همین چند روز گذشته درباره یکی از بازداشتی‌های اخیر با ذکر جزییات، اتهاماتی را نه از زبان یک مقام قضایی که با عنوان «پیگیری‌های خبرنگار فارس اطلاعات جدیدی درباره این پرونده را روشن کرد» منتشر کرده است.

در حالی که پیش‌فرض این است که چنین رویه‌ای در فضای مجازی، بستر غیررسمی و رسانه‌های بولتنی جاری باشد، افتادن چنین آفتی به جان خبرگزاری‌های رسمی و معتبر زنگ هشداری است که نباید نادیده‌اش گرفت.

کارکرد چنین خبرهایی شاید در درجه اول انتفاع جریان سیاسی و کلیک خوردن خبر باشد اما در نهایت چیزی نیست و نخواهد بود جز سرعت بخشیدن به تخریب اعتماد مردم به کلیت دولت، نظام و حاکمیت که در نظر مردم همه به یک معنی است. وقتی چنین اخباری بدون اقناع و اسناد محکمه‌پسند با تیتر‌های درشت منتشر شوند، نتیجه اول برای مردم و مخاطب عادی این است که همه در کشور «می‌برند و می‌خورند!» تقویت این گزاره ما را با وضعی مواجه می‌کند که امروز دامنگیر عراق شده است. در عراق عموم مردم و مخصوصا جوانان در اثر محتوا‌های رسانه‌ای مشابه به این تصور قطعی رسیده‌اند که همه اجزای دولت و حکومت درگیر فساد هستند و هیچ توضیحی را هم حاضر نیستند، بشنوند.

دمیدن در آتش بی‌اعتمادی به دولت و حاکمیت و نظام عاقبتی جز آنچه امروز در عراق می‌گذرد، نخواهد داشت. البته این هشدار به معنای لاپوشانی و نادیده گرفتن فساد و سکوت رسانه در برابر آنها نیست. اما خبر‌سازی و کذب‌نویسی که منجر به افزایش بی‌اعتمادی باشد، همان کاری است که سعدی علیه‌الرحمه در بوستان و در باب اول که در عدل و تدبیر و رای است به آن اشاره کرده:

یکی بر سر شاخ، بن می‌برید

خداوند بستان نگه کرد و دید

بگفتا‌ گر این مرد بد می‌کند

نه با من، که با نفس خود می‌کند