واقعاً این دستگاه های تبلیغاتی حکومت را هیچ جور نمی توان درک کرد. گاهی برای مناسبتی که مدت ها تا رسیدن آن زمان است همه جا را پر می کنند و درودیوار را بهم می دوزند که آی: حق مسلم است و چه که نیست. گاهی هم یاد هندوستان می کنند و بعد از چندین سال یادشان می افتد که ای بابا: مرحوم طالقانی ابوذر زمان بود! و حتما هم همه این کارها را برای رضای خدا می کنند و لاغیر. در حالی که تلیویزیون های عربی از ۳ ماه پیش به تبلیغ سریال های ماه رمضان اقدام کرده اند، دستگاه تبلیغاتی ایران تا ۳ روز مانده به رمضان هیچ یادی هم از این ماه نکرده بود و 
تازه تیزر برنامه های عموما و اصولا صدمن یک غاز را روی آنتن برده اند.
به هر حال ماه رمضان ایرانی هم طبق معمول سال های بعد از فوت امام با انواع و اقسام روزهای شک آور و روزه های شک آور از راه رسید و بانگ نمایندگان مراجع بلند که ما جمعه را عید اعلام می کنیم! و برخی دیگر پنج شنبه را! جالب این که داستان ماه دیدن فقط در ایران این همه کش و قوس دارد و حتی در مملکت شیعه عراق هم از این شل کن سفت کن ها خبری نیست!�
رمضان در سایت تبیان (۱۳۸۵) Ramadan, Month of Generosity… About Fast