روایت هاشمی از واکنش تلخ رهبری به اخلال در سخنرانی سید حسن خمینی

علی اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: اتفاقی که در مراسم سالگرد امام(ره) در حرم اتفاق افتاد، انصافاً از آن نوع کارهای نامعقولی بود که در آستانه بحث‌های تحریم اتفاق افتاد. نبایست این‌جور بشود. حالا افرادی که این کار را کردند چه کسانی بودند؟ چرا این کار را کردند؟ ما نمی‌دانیم. اما هیچ کس از دوستان انقلاب و داخل کشور، سود نبردند مردم اهانت به بیت امام(ره) را تحمل نمی‌کنند. شخص حسن آقای خمینی، یک عالم جلیل‌القدر و حقیقتاً دانشمند جامعی است از تبار امام(ره) که اهانت به او، معلوم است که در جامعه سخت است. مردم فراموش نمی‌کنند که تصاویر فرزند حاج احمد  آقا را در کنار امام با چه فضای محبت‌‌آمیزی منتشر می‌کنند. و آنها را در خانه‌هایشان دارند. ‌این‌جور رفتار، رنجاندن بیت امام(ره) کار درستی نبود، کار بدی بود. من آن روز در اتاق انتظار، خدمت مقام معظم رهبری نشسته بودم، می‌دیدم ایشان ناراحتند. یک وقت که حسن آقا پیشنهاد صلوات داد و صدای بسیار بلندی از جمعیت به گوش رسید که برخلاف آن شعارها، یک دفعه انبوه جامعه، در آنجا صلوات فرستادند. رهبری معظم انقلاب، خوشحال شدند. به من گفتند ببین، این جمعیت است، نه آن صدایی که از یک معدودی درمی‌آید. جمعیت وفادار است.

قبل از سخنرانی حسن آقا رنجیده بود. می‌خواست صحبت نکند. باز همان جلوی من بود که رهبری معظم به ایشان گفتند که مناسب نیست شما صحبت نکنید. مردم انتظار دارند از شما مطالبی بشنوند. و ایشان را ترغیب کردند که بروند. آن کاری که جلوی تریبون در انظار کردند، خیلی معنادار بود. خوب این سالها، این مراسم تکرار شده، مقام معظم رهبری هیچ وقت حسن آقا را جلوی مردم نبوسیده بودند آنهایی که این را می‌دیدند، باید درس می‌گرفتند، می‌فهمیدند، این یک اشاره‌ای داشت، خوب ایشان در این حد، این‌گونه رمزگونه نظرشان را اعلام کردند.

من می‌بینم بعد از آن هم، همان‌هایی که محرک این جمعیت بودند، هنوز دارند مقاله می‌نویسند، سخنرانی می‌کنند، تحریک می‌کنند، این چه چیزی است؟ چه نفعی از آن می‌بریم؟ اما حقیقتاً نباید این کارها تکرار شود. یعنی همه متعهد باشند در این شرایط، ندای وحدت و همدلی خیلی مقدم است بر اینکه کسی کینه‌اش را بر سر فردی خاص خالی کند. یا حرفی به یک کسی بزند.

انتقادها در حد زبان‌های لطیف و منطقی جواب می‌دهد، استدلال در حد یک مقاله، در حد یک صحبت، خیلی مؤدبانه می‌تواند باشد اما این‌گونه برخوردها جواب نمی‌دهد. من خواهش می‌کنم از اعضای محترم که حالا خدمتشان هستیم، هر جا دستشان می‌رسد، سعی کنند، فضا را فضای همدلی کنند به جای فضای برخورد و طرد و خصومت و کینه. که تفرقه برای ما سم است. انشاءالله که خداوند همان وحدت کلمه که انقلابمان را پیروز کرد و از همه گردنه‌ها عبور داد، دوباره به ما هدیه بفرماید که بتوانیم خودمان را آماده کنیم برای مراحل توسعه انقلاب.

دسته‌هادسته‌بندی نشده

دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.