۱. چند روزی است که از قطعنامه شورای امنیت می گذرد و کماکان مقامات رسمی همان حرف های تکراری را به خورد ملت انرژی جو داده اند. اما چیزی که مرا به نوشتن وا داشت دیگه چه خبر روزنامه ایران بود: دلیل رأى مثبت لیبى به قطعنامه شوراى امنیت! … برخى از منابع آگاه گفته اند هدف لیبى از این اقدامات تلاش براى جلب نظر موافق ایران در جهت عدم پیگیرى موضوع امام موسى صدر بوده که این درخواست با مخالفت صریح ایران مواجه شده است.
ما که یادمان نرفته است و شما هم به هکذا که روزهای متوالی بود مقامات رژیم لیبی از شلغم گرفته تا بقیه بی صدا و گاه کم صدا به ایران می آمدند و آقای معاون اول خود را در آغوش برادر قذافی ملعون می انداخت تا عکس بگیرد. آن روز من و دوستان امام موسی صدر گفتیم که این رژیم که جنایتش عیان است، اصلا قابل اعتماد نیست: المومن یکفیه الاشاره! اما چه شد نتیجه آن همه عکس و آغوش و ماچ و بوسه: رای مثبت به افزایش تحریم ایران!
حال که مهرورزان دولت نهم، چشم بازکرده اند برای کم کردن هزینه خود از امام موسی صدر خرج می کنند. شرمتان باد
۲. برگ زرین دیگری از خرافات دولت نهم: دبیر هیات دولت در اظهارتی دوران احمدی نژاد را «دوران ظهور صغری» نامید.
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.