چندی پیش جلسه ای داشتیم با علی مطهری، نظر او را درباره نگاه سیاسیون به ولایت فقیه پرسیدیم. علی مطهری گفت: در مجموع سه نگاه به ولایت فقیه در میان سیاسیون وجود دارد. نگاه اول: نگاه مرشدی و مرید و مرادی است. سیاسیونی که چنین نگاهی به ولی فقیه دارند، عملا هر چه ایشان بگوید یا احساس کنند نظر ایشان چنین است، انجام می دهند، نمونه بارزش رای اعتماد به کردان بود که در مجلس شایع کردند نظر رهبری روی ایشان مثبت است، به همین دلیل آن مرحوم رای آورد. نگاه دوم این است که معتقدند آیت الله خامنه ای چون سال ها کار اجرایی داشته اند و اهل تدبیرند پس نظراتشان در همه ی امور کارشناسی است و ما به آن عمل می کنیم. نگاه سوم هم این است که ولی فقیه به دلیل سبقه عملگرایی اش، نظرات و تدابیر کارشناسی دارند ولی ما این نظرات را با سایر دیدگاه ها می سنجیم و بهترین و منطقی ترین را انتخاب می کنیم. البته روشن است که منظور ما و دکتر علی مطهری حکم حکومتی نیست، طبیعی است شهروندان جمهوری اسلامی به میثاق ملی، قانون اساسی، پایبند هستند که یکی از نمونه های ماندگار آن حکم رهبری در خصوص قانون مطبوعات بود که شیخ مهدی کروبی به درستی آن را اجرا کرد و دیگری آن دستور رهبری به احمدی نژاد در خصوص مشایی بود که دیدم سرانجام آن را.
انتشار استفتاء از رهبری در خصوص التزام به ولایت فقیه و پاسخ روشن ایشان، (که واکنش های احساسی و کودکانه ای در فضای مجازی داشته است) نشان می دهد که ایشان نگاهی به مراتب بازتر از شورای نگهبان (با سابقه طولانی حذف فله ای سیاسیون به بهانه عدم اعتقاد و التزام به ولایت فقیه) در این خصوص دارند و امید آن می رود که شورای نگهبان هم این نظر را در خصوص تایید صلاحیت ها مد نظر قرار دهد. ایشان پاسخ داده اند: «… همین که از دستورات حکومتى ولى امر مسلمین اطاعت کنید نشانگر التزام کامل به آن است.» دستور حکومتی هم که معنی و ساختارش مشخص است.
رهبری با این پاسخ، عملا دیدگاهی که معتقد به تعطیل کردن عقل در فضای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی است را نقد کرده اند. به عبارت دیگر گفته اند خودتان فکر کنید و منتظر نظر کسی نمانید.