چند صباحی است که شخصیت ها برای این که حرف های خود را با اهمیت جلوه کنند کلمات جدید را با هم مخلوط می کنند و اصطلاحاتی می سازند که همه را به تامل وا می دارد: فیزیک دینی، مهندسی ارتباط در عصر انتظار، مهندسی عصر انتظار، مهندسی انتظار و از این دست کلمات غالبا نا مانوس و بی مفهوم که بیشتر برای پول گرفتن از سازمان های دولتی کاربرد دارد. به قول معروف برای مردم نان نمی شود ولی برای ابداع کننده اش آب که می شود.
