سال ۲۰۱۲ که تمام شد؛ خیلی ها دلشان می خواست، خیلی های دیگر بر مسند قدرت نباشند؛ «بشار اسد» از جمله افرادی بود که خیلی ها، نقشه کشیدند، پول خرج کردند، جنگجو وارد کردند، فتوی صادر کردند، و کردند هرچه می توانستند تا او را از مسند قدرت پایین بکشند؛ اما او ماند؛ شاید به این دلیل که ایران و روسیه و چین، حامی او هستند؛ اما به دلیل اصلی تر: «او هنوز شعبیت اش را از دست نداده»؛
به نظرم برای ما خاورمیانه ای ها، بشار اسد یکی از چهره های این سال بود؛ چهره ای که می توانست با تدبیر؛ بحرانی را آرام کند؛ و نکرد؛ او می توانست در ابتدا جلوی خشونت های طرفدارانش را بگیرد و در دام نیفتد و بهانه به دست ندهد؛ بشار دیر فهمید که بازی سیاست و قدرت، چند سالی است از گلوله گذر کرده؛ و حالا با گذشت بیست ماه؛ یک بحران رسانه ای تبدیل یه یک جنگ تمام عیار شهری؛ تلخ و دردناک شده است؛
کشمکشی که؛ مردم سوریه؛ قربانی اند؛
دیدگاهها بسته شدهاند.