صادق حسینی|منتشر شده در خبرآنلاین|بازنشرها:عصر خبر، بولتن، شفقنا، نیمروز: مسئله فروش مستقیم نفت توسط اقلیم کردستان عراق از جمله چالش های اساسی بین دولت محلی اربیل و دولت مرکزی بغداد بود. دولت محلی کردستان عراق علاوه بر برخورداری از ۱۸ درصد از بودجه کل عراق، خواهان درآمد نفت مناطق تحت کنترلش نیز می باشد در حالی که بر اساس قانون اساسی درآمد نفت باید به صندوق دولت مرکزی واریز شود و این کاری است که دولت اقلیم حداقل در سه سال گذشته انجام نداده است. چالش چندساله اقلیم با دولت مرکزی نیز در خصوص کرکوک به همین دلیل است: سیطره بر منابع عظیم نفتی.
نگاهی به عملکرد سیاسی مسعود بارزانی در ساحت داخلی(چالش دائمی با نوری مالکی و ماجرای پناه دادن به طارق الهاشمی) و خارجی(حمایت از تروریست ها و معارضان در سوریه) موید این است که او برای خود در منطقه «نقش بازیگری» قایل است.
ناپدید شدن ۱۰ میلیارد دلار پول نفت در کردستان عراق
سایت عصر ایران به نقل از یک سایت عراقی نوشت: اسنادی دولتی منتشر شده نشان می دهد در سه سال گذشته ۹۸.۸۱۰.۲۴۲ بشکه نفت به ارزش ۹ میلیارد و ۷۱۳ میلیون و ۷۰۹ هزار دلار در اقلیم کردستان عراق ناپدید شده است و اسناد و اطلاعات آن نه در وزارت دارایی اقلیم کردستان و نه در وزارت نفت دولت مرکزی عراق موجود نیست.
این سرآغاز مجموعه ای از واکنش ها و اطلاعات در خصوص قراردادهای نفتی اقلیم کردستان عراق بود.
اتحادیه میهنی کردستان عراق: اطلاعی از درآمد نفت اقلیم کردستان نداریم
عماد احمد، جانشین نچیروان بارزانی نخست وزیر دولت محلی اقلیم کردستان عراق و عضو حزب اتحادیه میهنی کردستان به روزنامه هاوولاتی (همشهری کردستان) گفت: با وجود ائتلاف ما با حزب دموکرات کردستان عراق به رهبری مسعود بارزانی (رییس اقلیم)، ابداً اطلاعی از فروش نفت اقلیم نداریم و نمی دانیم پول های حاصله از فروش نفت به کجا می رود؟ به کردستان که نمی آید.
قراردادهای بارزانی غیر قانونی است
روزنامه ئاوێنهنیوز ( آئینه نیوز) نیز در گزارشی نوشت: م. ع . یکی از اعضای کابینه محلی کردستان عراق اعلام کرده است بر طبق قانون اساسی عراق و قوانین کردستان هر قراردادی که بدون تایید پارلمان تنها به امضاء رییس اقلیم برسد غیر قانونی است.
همچنین ناسک توفیق حقوق دان برجسته کرد و عضو پارلمان کردستان عراق گفت: طبق ماده شماره ۲ قانون نفت و گاز مصوب سال ۲۰۰۷ در پارلمان محلی کردستان – امضا هر قراردادی نفتی – گازی در حیطه صلاحیت گروهی است و شخص رئیس اقلیم حق قانونی امضا هیچ قراردادی ندارد و این عمل بارزانی خلاف نص صریح قانون است.
با این وجود از سال ۲۰۰۷ مسعود بارزانی برای کشف و استخراج نفت بدون توجه به تذکرات دولت مرکزی عراق، قراردادهای متعدد و متنوعی امضاء کرده که هیچ شفافیتی ندارند و موجب تشدید اختلاف های اقلیم با حکومت مرکزی در بغداد شده است.
از سوی دیگر احزاب اپوزیسیون کردستان عراق مانند حزب گوران به رهبری نوشیروان مصطفی هم انگشت اتهام فساد مالی و تبارگرایی در این نوع قراردادهای غیرقانونی را به سمت رییس اقلیم دراز کرده اند.
آنها معتقدند بخش قابل توجهی از درآمد حاصل از این قراردادهای در بودجه اقلیم مشخص نیست و صرفا به حساب های شخصی مسعود بارزانی در اتریش، استرالیا، سوئیس و ایالات متحده واریز می شود.
هدف بارزانی خریدهای تسلیحاتی است
یکی از مقام های امنیتی کردستان عراق در گفتگو با خبرآنلاین با اشاره به سابقه فعالیت های مسلحانه بارزانی ها در این باره اظهار داشت: نفت و گاز جزو ثروت مردم عراق است و آقای بارزانی به اسم کردها، آن ها را به صورت شخصی می فروشد و نه تنها هیچ حسابی به حکومت مرکزی پس نمی دهد بلکه پارلمان و احزاب اقلیم کردستان نیز هیچ اطلاع و نظارتی بر درآمدها و نحوه هزینه آنها ندارند.
این مقام امنیتی با اشاره به سفر مسعود بارزانی به روسیه گفت: به نظر می رسد یکی از اهداف اصلی بارزانی از جمع کردن درآمد های نفتی همان طور که در مسکو اعلام کرده خریدهای تسلیحاتی است در حالی که این گونه قراردادها بدون تایید حکومت مرکزی قابل پذیرش نیست.
بارزانی خودکشی سیاسی کرده است
سایت کردی استاندارد (ستاندهر) نیز در تحلیلی نوشت: چند روزی است از سخنان جنجالی بارزانی مبنی بر خرید سلاح از روسیه در رسانه های منطقه منتشر شده است و کسی هم سوال نمی کند که چرا باید یک سخن غیرقانونی و بی ربط که ضد قانون اقلیم و خلاف قانون عراق و حتی سازمان ملل متحد است چنین گسترده پخش شود.
این سایت با انتقاد شدید از بارزانی افزود: طبق ماده ۴۱ – بند ۷ میثاق جهانی که هنوز هم عراق پایبند به بند ۷ می باشد و ماده ۲ میثاق ۶۸۸ شماره ۱۵۱۸ در مورخ ۲۴/۹/۲۰۰۳ شورای امنیت ملی یک گروه منتخب در کشور باید به خرید سلاح اقدام کند که تحت نظارت کل مقامات امنیتی – نظامی کشور باشد. اما سخنان بارزانی و اقدام ناشیانه وی که خلاف قانون عراق و نوعی ایجاد حساسیت در منطقه است «خودکشی سیاسی» قلمداد می شود و کردستان را به ناکجاآباد می کشاند.
حمایت از تروریست ها در سوریه
ازدیاد بی حد و حصر درآمد نفتی در اقلیم کردستان زمینه ساز «توهم بازیگری» شده است به صورتی که از آغاز درگیری های نظامی و تروریستی در سوریه، بارزانی در نقش «برادر بزرگ تر» سعی کرد با تسلیح و حمایت لجستیک گروه های کردی جدایی طلب و اعضای گروهک تروریستی جبهه النصره علیه سوریه، زمینه سقوط دولت دمشق را فراهم کند.
اسناد تاریخی حاکی از آن است که بارزانی ها در آغاز سال های ۱۹۸۰ از کمک های مالی حافظ اسد بهره مند بودند و در سوریه نیز دفتر سیاسی داشتند.
او که رویای عوام فریبانه کردستان بزرگ را در سر می پروراند به دنبال متحد کردن کردهای سوری علیه بشار اسد بود غافل از این که کردهای سوریه فریب ادعاها او را نمی خورند و تمامیت ارضی کشورشان را بر همه چیز ترجیح می دهند.
چنین بود که بارزانی حتی با صرف چندصد میلیون دلار از ثروت بادآورده نفت عراق نیز نتوانست توفیقی در این زمینه کسب کند و موجب ناراحتی کارفرمایان ترک و عرب خود شد.
به هر حال بارزانی با داشتن تشکیلات امنیتی و درآمدهای متنوع اقتصادی و نفتی بدون آن که خود را پاسخگو بداند، دوست دارد که خویش را در منطقه «نقش آفرین» ببیند اما عملکرد چندسال اخیر او نشان داد که نه تنها ظرفیت سیاسی نقش آفرینی در منطقه را ندارد بلکه اساساً هوشمندی بازیگری را نیز ندارد.