اول. «معظم له در ابتداي فعاليت دولت نهم از ما خواستند مدتي با اين دولت مدارا کنيم، مي توانيم بگوييم اين مدت تمام شده است.» اين سخنان هاشمي رفسنجاني در نيمه پاياني دولت مهرورز و برق افروز نهم چند پيام روشن دارد: ۱٫ما توان برخورد و نظارت قانوني با اين دولت داشتيم ولي رهبري نگذاشتند. ۲٫ رهبري در ابتدا از دولت كريمه پشتيباني مي كردند ولي حالا خير، به عبارت ديگر ماه عسل احمدي نژاد و دولت نهم در اين نظام تمام شده است. ۳٫ رهبري از حفظ اين دولت براي آينده نظام نگراني دارند و چه بسا دور نباشد كه همان طور كه براي اولين بار احمدي نژاد را در دور دوم رييس جمهور كردند، يك بار ديگر شگفتي بيافريند و فقط يك دور رييس جمهور شود تا براي اين دست از ناراضيان نظام سياسي و مديريتي ايران هم فرصتي براي نشان دادن توان داده شود. هر چند كه بهاي آن گزاف است. ۴٫ فايده اين صحبت ها در فضاي سياسي ايران چيزي نيست جز عصباني شدن احمدي نژاد و در چند روز آينده با فحاشي و دوباره فرياد زدن از مافياها و نشاني دادن يكي از نزديكان هاشمي خاتمه يابد. و بعد از آن احساس خطري كه احمدي نژاد از اين ناحيه مي كند و فشار براي تنظيم استراتژي انتخاباتي. ۵٫ بعد از اين صحبت هاي هاشمي ممكن است رهبري كمي براي تلطيف فضا به نفع احمدي نژاد صحبت كنند اما اين بازهم از ترس و نگراني هاي دولت كم نخواهد كرد.�
اولين واكنش كيهان به اين گفته
دوم. صحبت هاي اخير مشايي كه اين بار تلويزيون هم به انتقاد و فضاي آن وارد شد، نماد يك ضرب المثل قديمي است. با دست پس مي زنه و با پا پيش مي كشه. در حالي كه رييس جمهور كوس حذف اسراييل مي زند، معاون وي از دوستي با مردم ساكن در سرزمين هاي اشغالي. شايد اين پيامي غير مستقيم براي غرب باشد كه ما در دوره بعد كاري به اسراييل نداريم! شايد! ولي جالب ترين قسمت اين داستان آنجاست كه براي اولين بار تمام چهره ها و گروه هاي سياسي و رسانه هاي ايران غير از ايرنا با تبر به جان وي افتاده اند اما معاون نور چشمي و پدرعروس رييس جمهور كماكان در حاشيه امن به سر مي برد و بر حرف خود پا مي فشارد.
سوم. داستان اين مدارك قلابي و پيگري سايت احمد توكلي و جواب هاي وزارت كشور مرا ياد داستان سردار قاليباف، نامزد قبلي و بالفعل حال و شهردار تهران مي اندازد. در حالي كه براي من، حضور در سپاه آن موقع چيزي جز افتخار نيست. قاليباف در دوران تبليغات رياست جمهوري، در پاسخ به اين سئوال از نظامي بودنش نقطه ضعف نشان مي داد و پاسخ هاي مبهم. كردان هم به بهتر بود به جاي پاسخ دادن، واقعيت را مي گفت و قضيه را تمام مي كرد. جالب است كه هركدام از آقايان كه سايتشان بسته مي شود كلي در مجلس در صواب آزادي رسانه ها حرف مي زنند و تذكر مي دهند ولي آخرش: هيچي به هيچي
چهار. امسال نيمه شعبان با ديزل ژنراتور چه شود! فكر كن تازه براي گازوييل آن هم بايد كارت سوخت داشته باشي
