در فاصله ای کمتر از یک ماه در دو سوی جهان، دو رییس دولت به سفر دوره ای رفتند: محمود احمدی نژاد و باراک حسین اوباما! اوباما به روسیه، چین، ژاپن، سنگاپور و کره 
جنوبی آمد و احمدی نژاد به گامبیا، بولیوی، برزیل، ونزوئلا و سنگال رفت. سئوال این است که این سفرهای دیپلماتیک برای چیست؟ اگر هدف تامین منافع و امنیت ملی است پس چرا تا به حال هیچکدام از سفرهای رییس دولت نهم و دهم چنین اهدافی را محقق نساخته است. اگر هم هدف راه انداختن یک سر و صدای تبلیغاتی است که باز هم غیر از صداوسیمای دولتی، چنین هدفی محقق نشده است.
در سوی دیگر اما، اوباما با سفر دوره ای خود توانست هم روسیه و هم چین را مجاب به نظر ایالات متحده کند و راه را برای تحریم و افزایش فشار به ایران هموار کند و این همان هدفی بود که جرج بوش پسر حداقل ۶ سال در راه تحقق آن تلاش کرد و کمتر موفق شد.
همزمانی سفر احمدی نژاد با تصویت قطعنامه در شورای حکام آژانش انرژی اتمی که زمینه ساز تحریم های بیشتر علیه مردم ایران در شورای امنیت سازمان ملل است بیش از هر زمان دیگری نشان داد که تا چه حد این سفرهای دوره ای بی فایده است و ایران تنهاتر از در هر زمان دیگری در جهان به سر می برد.
مجلس اگر در راس امور است که هست باید از دستگاه دیپلماسی سئوال کند این سفرهای بی هدف برای چیست؟ ایران چه اهداف استراتژیکی در گامبیا و بولیوی و سنگال! می تواند تصور کند؟ گامبیا و بولیوی و سنگال در کجای اقتصاد جهان هستند که رییس دولت ایران چندباره به آن ها سفر می کند. این کشورها چه دستاوردی برای جهان داشته اند که اینگونه باید از عزت ایران برای ارتباط با آنها هزینه شود؟ رییس دولت دهم چه پیام ویژه ای را در اولین سفر عالی ترین مقام ایران به برزیل ارایه کرد و چه استقبالی از آن شد؟
باید از احمدی نژاد که پیش از شروع این سفر گفته بود” کشورهایی همچون ایران، برزیل، ونزوئلا، بولیوی، گامبیا و سنگال قادرند یک نظم جدید سیاسی در جهان ایجاد کنند” پرسید چرا بعد از ۴ سال زمامداری سیاست خارجی به دست اصولگرایان، هنوز این نظم جدید سیاسی نمی تواند منافع ما را تامین کند.
مقایسه سفر احمدی نژاد و اباما نشان داد که دیپلماسی ایران کماکان از بیماری آرمان گرایی و شعار زدگی رنج می برد و امیدی به درمانش نیست.
:: جمله ی تاریخی: چاوز: احمدی‌نژاد گلادیاتور مبارزه ضدامپریالیستی است
:: نمی دانم چرا تصور می شود، برزیل که حجم مبادلاتش با ایران در سال ۲۰۰۸ یک میلیارد و دویست میلیون دلار است، ایران را فدای چندصد میلیارد دلار تجارت به سایر کشورهای جهان می کند.
تک جمله از حداد عادل: مردم چون می‌دانستند نظام در آراء آنان خیانت نمی‌کند به پای صندوق‌های رای آمدند. به عبارت دیگر حضرت حداد عادل به صورت تلویحی تایید کرده اند: بعد چون دیگر مردم چنین نمی پنداشتند، چنان کردند که دیدیم.