نگاهی به مسائل امنیتی ایران
به اهتمام: امیرحسین علینقی
ناشر: انتشارات پژوهشکده مطالعات راهبردی
چاپ اول: ۱۳۸۰
تیراژ: ۳۰۰۰ نسخه
شابک: ۱-۱۵-۶۹۶۴-۹۶۴
مقدمه
برخی ویژگی های دو رویکرد امنیتی در کشور: امیرحسین علینقی
گفتمان ملی در جمهوری اسلامی ایران: محمدرضا تاجیک
رویکرد های عمده نسبت به امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران: ابراهیم حاجیانی
وضعیت جاری امنیت ملی در جمهوری اسلامی ایران: علی کریمی مله
مهمترین مسائل امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران: عباس عبدی
مسائل اساسی در امنیت حقوقی جمهوری اسلامی ایران: حسن ره پیک
کتاب شامل دغدغه هایی است که در جامعه مطرح است و حسن اش این که قالبی نسبتا علمی، جامع و واقع بینانه دارد.
گفتمان اول در امنیت ملی: بر تداوم روندهای گذشته تاکید می کند و آینده جمهوری اسلامی ایران را منوط به ادامه راه گذشته می داند…. بر اساس این نگرش اصولا انقلاب اسلامی از لحظا فکری تضاد کاملی با ارزش های غربی دارد و این تضاد به طرز محوری در سیاست داخلی و سیاست خارجی متجلی است… پاسداری از ارزش های در کانون توجه نگرش ارزشی به امنیت قراردارد و هرگونه تهدیدی که متوجه ارزش های مورد اعتقاد جامعه! و نظام باشد، تهدید امنیتی تلقی می شود.
مشارکت حمایت گرا و مشارکت خواست گرا…. در این گفتمان در صورت بروز تعارض میان امنیت حکومت و امنیت شهروندان، حفظ امنیت در سطح حکومت رجحان دارد.
گفتمان دوم: … مشروعیت سیاسی نظام اسلامی، تابع کارامدی آن است و بدون کارآمدی هیچ نظام سیاسی و حتی نظام اسلامی نمی تواند مشروعیت داشته باشد و تداوم پیدا کند… امنیت واقعی منوط است به احساس همدلی و همراهی و مشارکت مردم با نظام با حکومت و با دولت…. این نگرش استبداد، انحصار و دوری از مردم را تهدیدهای امنیتی محسوب می کند…. کارامد کردن دستگاه سیاسی در حوزه های مختلف شرط اصلی بقا و ضامن اعتماد مردم به آن خواهد بود… در این گفتمان امنیت مردم مبنای اصلی امنیت حکومت است و بدون آن امنیت نظام سیاسی و بقای آن غیر ممکن است…. مهمترین راه تامین امنیت حفظ پیوند امنیت مردم با امنیت حکومت است.
گفتمان بسط محور … گفتمان حفظ محور و گفتمان رشد محور
وقتی در بستر جامعه ای انقلابی زندگی می کنید که همه چیز در هاله ای از تقدس قرار می دهد نمی توانید خارج از سیکل و مجموعه ارزش هایی که انقلاب ایجاد کرده و محفوظ نگه داشته است به گفتمان امنیت فکر کنید.
اصولا انقلاب ها یک حالت آرمانی را دیکته می کنند و از ورای آرمان ها به مسائل نگاه می کنند. نخبگان انقلابی این گونه فکر نمی کنند که در قبال این فرصتی که به دست می آورند چه تهدیدات و چه هزینه هایی را به جان می خرند. در این فضا به تنها چیزی که فکر نمی شود منفعت است.