سیدصادق حسینی، انتشار: خبرآنلاین | زیارت اربعین ۱۳۹۸ هم با ثبت یک شاخص تاریخی به پایان رسید؛ در حالی که براساس آمارها در سال ۱۳۹۰، حدود ۵۰ هزار ایرانی به کربلا مشرف شدند، این آمار در مهر ۹۸ به میزان قابل توجه بیش از ۳ میلیون نفر رسید. روشن است بدون فراهم کردن زیرساخت های لازم توسط ارگان های مختلف ازجمله سازمان راه داری و حمل و نقل جاده ای، وزارت کشور، پلیس، وزارت ارتباطات و هلال احمر امکان تردد این میزان زائر میسر نبود. علاوه بر نهادهای دولتی و عمومی، در سال های اخیر موکب های مردمی نیز در مسیرهای زمینی منتهی به مرز عراق فعال شدند و خدمات اسکان و تغذیه را به زائران ارایه می کردند.
در کنار این فعالیت ارزنده که در داخل کشور صورت گرفت، سال هاست شاهد تلاش بی منت و داوطلبانه اعضای هلال احمر در شهرهای نجف اشرف، کربلا، کاظمین و سامرا و مسیر اصلی الطریق الی الحسین بوده ام.اعضای هلال در طول ساعت های طولانی خدمت رسانی با رویی گشاده و خندان به معاینه، مداوا، پانسمان و مددکاری زائران می پرداختند.
به عنوان کسی که چندسالی است توفیق زیارت اربعین نصیب اش شده و از خدمات هلال احمر ایران در عراق بهره مند شده ام باید بگویم، کیفیت ارایه خدمات هلال احمر ایران به مراتب بالاتر از همکاران عراقی شان است.
تاول یکی از متداول ترین آسیب های پیاده روی طولانی (بدون آمادگی بدنی) است. به عنوان یک تجربه ی شخصی باید بگویم، نحوه درمان و پانسمان تاول توسط امداد عراق با ایران تفاوت های آشکاری داشت که در کیفیت درد و امکان ادامه ی مسیر اثر خود را نشان داد.
بر اساس اعلام مرکز فرماندهی، کنترل و هماهنگی عملیات امدادی جمعیت هلال احمر، از ابتدای اجرای طرح امداد و نجات زائران مراسم اربعین حسینی در داخل و خارج از کشور تا ۲۸ مهرماه سال جاری ۲ میلیون ۱۶۵ هزار و ۲۱۶ خدمت امدادی، بهداشتی و درمانی به زائران حسینی ارائه شد که یک میلیون و ۷۱۴ هزار و ۵۳۱ خدمت در خاک عراق ارائه شده است. ۱۶۴ هزار و ۴۱زائر در عراق و ۱۵۹ هزار و ۷۲۶ زائر هم در داخل کشور از خدمات ارائه شده از سوی سازمان جوانان برخوردار شدند.
تازه درمان یک بخش از خدمات هلال احمر است؛ با یک حساب سرانگشتی از میزان دارو و تجهیزات پزشکی و بیمارستانی که در درمانگاه ها، چادرها و مراکز امداد توزیع شده باید دست مریزاد گفت به انجام موفق این بزرگترین عملیات لجستیکی در بین ۲ کشور.
حل مشکلات «ابن سبیل» به روش هلال احمر
در کنار خدمات درمانی ماندگار؛ امسال هلال احمر یک خدمت قابل توجه نیز ارایه کرد که ریشه در سنت اسلامی «ابن سبیل» داشت. در اصطلاح اسلامی به مسافری که در راه مانده و مالی ندارد تا به وطن خود برگردد، اگرچه در وطن خود بی‌نیاز باشد، ابن سبیل می گویند.
سازمان داوطلبان جمعیت هلال احمر در طرح «بازپیوند»، زائران مهجور و درمانده در پیاده‌روی اربعین را به خانواده های خود رساند. وحید شفیعی جانشین رئیس سازمان داوطلبان جمعیت هلال احمر دراین باره گفت: از۱۹ تا شامگاه روز ۲۸ مهر ۱۳۹۸ با تلاش مددکاران، روانشناسان، پزشکان و داوطلبان حاضر در ستاد عملیات باز پیوند خانواده هلال احمر در کربلای معلی، به ۷۰۰ نفر از مهجورین گم شده، فاقد مدارک، بی‌پول، مصدوم و بیمار انواع خدمات پزشکی، درمانی، حمایتی، غذایی، بهداشتی و حمایت‌های روانی و اجتماعی ارائه شده تا آنان که بیشترشان هیچ مدرک هویتی از قبیل گذرنامه، کارت ملی (قدیم یا جدید)، شناسنامه و گواهینامه به همراه نداشتند بتوانند با همکاری سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران در کربلای معلی و صدور برگ تردد عبور از مرز به ایران با استفاده از ٣١ دستگاه اتوبوس، مینی بوس، ون و سواری بازگردند. همچنین ۷۹ عملیات موفق بازپیوند در داخل خاک عراق و شهر مقدس کربلای معلی انجام شد.
حسرت زیارت امدادگران
بعد از نماز صبح و زیارت اربعین به سمت نجف حرکت کردم. وارد درمانگاه نزدیک تر به پل ثوره العشرین شدم؛ جمعیت موج می زد؛ جای ماندن نبود. رفتم جلو در نزدیک میدان، روبروی سوق النجف، در هتلی وارد درمانگاه هلال شدم، خلوت تر بود. کد ملی ام را دادم و با فیش، به اتاق پانسمان رفتم. با امدادگری که ته لهجه ی سیستانی داشت گرم گرفتم. گفت چندسالی است به مازندران مهاجرت کرده و از آنجا آمده. ۱۵ روزی بود که در نجف خدمت رسانی می کرد. امدادگر بزرگتر که لهجه ی تهرانی داشت، در طول مدتی که پایم پانسمان می شد مشغول تزریق بود و لحظه ای آرام نداشت و تازه این صبح روز اربعین بود که نجف خالی از زائر است. وقتی داشتم با امدادگر تهرانی حرف می زدم، می گفت در این ۱۵ روز خیلی کم به زیارت رفته، امدادگر سیستانی پنبه را به زخم های پایم زد و وقتی داد ناخواسته ای زدم گفت: خیلی جون عزیزی‌ها! البته که حرفش را تایید کردم!
یک پیشنهاد
طریق العلما، که از مسجد سهله در کوفه در کنار شط به کربلا می رود، چندسالی است مورد استقبال ایرانیان قرار گرفته اما واقعا از خدمات درمانی تهی است. خوب است در سال های بعد چند ایستگاه امداد هلال احمر در مسیر ایجاد شود، تاول و درد و بیماری مسیر نمی شناسد.