درگذشت اندیشمند نوگرای مسلمان؛ نصر حامد ابوزید فرصتی فراهم آورد تا با مطالعه کتاب های وی، نگاهی به تجربه های نواندیشی دینی در جهان اسلام داشته باشیم. یکی از مهمترین کتاب هایش «نقد گفتمان دینی، نقد الخطاب الدینی رویه نقدیه نحو انتاج وعی علمی بدلاله النصوص الدینیه ۱۹۹۲» است که توسط حسن یوسفی اشکوری (در دوران زندگی در زندان اوین) و محمد جواهر کلام ترجمه و توسط انتشارات یادآوران اردیبهشت ۱۳۸۳ منتشر شده است. هرچند که ترجمه ی روان و سلیسی نیست. ابوزید برای ترجمه فارسی کتاب یک مقدمه ویژه نوشته است.
نصر حامد ابوزید در مقدمه کتاب اشاره جالب و ظریفی به سکولاریسم و قرائت سنتی از دین دارد که در پی آمده است: سکولاریسم در جوهره ی خود چیزی جز تاویل راستین و فهم علمی از دین نیست، و آنچه باطل اندیشان درباره اش ترویج می کنند که سکولاریسم هما الحادی است که دین را از سطح جامعه و زندگی جدا می کند، بسیار به دور است.
گفتمان سنتی دینی عمداً و به شکلی هوشمندانه جدایی دولت از کلیسا (یعنی جدایی قدرت سیاسی از دین) را با جدایی دین از جامعه و زندگی در هم می آمیزند. جدایی نخست، یعنی جدایی دولت از کلیسا امری ممکن و ضروری است و جهان غرب با عملی کردن آن توانست از تاریکی های دوران قرون وسطی آزاد و به علم، توسعه و آزادی دست پیدا کند. اما جدایی دوم (جدایی دین از جامعه و زندگی دینداران) توهمی است که گفتمان سنتی دینی آن را در مبارزه علیه سکولاریسم ترویج می کند تا سکولارها را متهم به کفر و الحاد نماید. چه کسی می تواند دین را از صحنه جامعه و کلا زندگی حذف کند و اساساً چه نیرویی می تواند جنین تصمیمی را عملی سازد.
درباره ابوزید ادامه خواندن “سکولاریسم از نگاه نصر حامد ابوزید”