احمد توکلی نماینده اصولگرای مجلس هشتم در نامه ای خطاب به سید محمد خاتمی و میرحسین موسوی، مردم را به بی قیدی به شعایر دینی و این دو را به قدرت طلبی و پایمال کردن ارزش های امام متهم کرد.
یادداشت زیر خطاب به احمد توکلی است.
برادر توکلی! هنوز مردم را پیاده نظام می دانید؟
برادر احمد توکلی ما هم مانند خیل عظیمی از مردم، معترض به نتایج انتخابات و اتفاقات و فجایع تلخ بعد از آن هستیم. امیدمان این بود که شاید در جریان اصولگرا باشند عقلایی که ظلم را ببینند و سکوت نکنند. باشند عقلایی که اخبارشان را از بولتن ها بدست نیاورند. باشند دردمندانی که هنوز ارزش های دوران مبارزات ستم شاهی و را از یاد نبرده باشند.
دیدیم در مقابل این حجم مظالم شما اصولگرایان غیر از سخنرانی و وکیل الدوله بودن در مقابل وکیل المله و وکیل الدیانه هیچ نکردید. آن روز که قوای امنیتی با یورش بی حد و حصر به مردم همه را تادیب کردند شما چه کار ویژه ای انجام دادید. این نامه و اتهام زنی به معترضان و این ۲ سید بزرگوار نشان داد که شما گوش و چشم در ساختمان بولتن سازان دارید و هنوز گمان دارید که جریان اعتراضی حاضر توسط این ۲ نفر راهبری می شود و مردم پیاده نظامی بیش نیستند.
در حالی که چنین نیست و با کمی زندگی میان مردم متوجه می شوید به برکت خون شهدای انقلاب اسلامی از سویی و تزویرهای اقتدارگرایان از سوی دیگر، آگاهی و بینشی میان مردم ایجاد شده که با سخنرانی و خطابه نمی توان آنان را کم رنگ ساخت .
شاید روزی به مردم می گفتید کور باش و نبین و کر باش و نشو اما دیگر نمی توانید بگویید نفهم باشید و نفهمید، کور باشید و نبینید این همه ظلم را! که این رویایی کودکانه بیش نیست.
برادر توکلی! این پرده ای که دوستان اقتدارگرای شما ناغافل و ناخواسته درانداختند میوه اش بی اعتمادی مردم به حاکمیت سیاسی است. آن روز که سید محمد خاتمی، میرحسین موسوی و شیخ مهدی کروبی درخواست مجوز راهپیمایی و برگزاری مجلس ختم با مسئولیت حفظ امنیت داشتند و دوستان شما ندادند، بدون شک در اثر همین نگرانی بود که شاید بخشی از این اعتماد باز سازی شود تا امروز شاهد این شعارهای بعضا تلخ نباشیم تا فضای بی اعتمادی تشدید نشود.
برادرم! چه خوب بود روزی که آن همه شکنجه در آن ابوغریب ایران اتفاق افتاد خون انقلابیتان به جوش می آمد و نامه ای چنین می نوشتید به آقایان مسئول. این چه رسم است که غیرت اسلامی حضرات موج سینوسی دارد و فقط گاه گاهی به غلیان می افتد. آن روز که در مقابل چشمان میلیون ها ایرانی، بزرگترین تهمت های ناروا و دروغ های آشکار زده شد و حتی ایام رهبری حضرت امام زیر سئوال رفت، کجا بودید برادر احمد! آن گناه بزرگ تر است یا روزه خواری عده ای جوان!
برادرم اگر ظلم تلخ است، ظلم به هویت و مبنای جمهوری اسلامی و روح استبداد ستیزی تشیع و انقلاب اسلامیان تلخ تر از آن است که با چنین نامه هایی و بیدادگاه هایی پایمال شود.
برادر احمد! هنوز دیر نشده و می توانید بفهمید چرا مردم معترضند و چرا شعارها رنگ تند تری گرفته است. کلید حل این بحران و نه جمع آن شنیدن و فهمیدن است و نه بولتن خواندن و از دور دیدن.
بازخورد: لینک مطلب که به اندکی تعدیل در روزنامه حیات نو دوشنبه ۲۰ شهریورماه ۱۳۸۸ با عنوان نامه ای به یک اصولگرا منتشر شد
پاسخ سید علیرضا بهشتی شیرازی سردبیر روزنامه کلمه سبز به احمد توکلی: متولیان امور چه کسانی هستن/ انصافتان این است؟ ١ مهر هشتاد و هشت
بسم الله الرحمن الرحیم
آقای دکتر احمد توکلی در نامهای خطاب به مهندس موسوی و حجت الاسلام و المسلمین خاتمی آنان را به قدرتطلبی و تخطی از خط امام متهم کرده است. او در این نامه ادعا می کند امام در زمان جنگ با سیاستهای دولت مخالف بودند و به خاطر وجود دشمن خارجی آن را تحمل میکردند. از دیگر سخنان قابل توجه در این نامه عبارتی است که پیش درآمد خبری سایت الف را شکل میدهد: « گویا میخواهید حاکمیت را به برخورد با خود بکشانید. تردیدی نیست که معارضه چیزی جز خیانت به امام، انقلاب، اسلام، مردم و ایران نیست. تصمیم به بازگشت بگیرید.» با این حال به عنوان کسی که دوبار این نامه را خواندم هیچیک از عبارات فوق را جان کلام نیافتم. در نامه ایشان جان کلام این است که آقای موسوی و آقای خاتمی چرا جلوی شعارهای ساختارشکنانه طرفدارانشان را نمیگیرند .
ادامه خواندن “برادر توکلی! هنوز مردم را پیاده نظام می دانید؟”