حمله و تهاجم خودسرهای نه چندان نا آشنا به خانه ی خانواده شهید باکری، خبر تلخ و تاسف برانگیزی است. این سلسله حرمت شکنی های خشونت آمیز از محرم سال گذشته در جماران آغاز شد و بعد به منازل مراجع رسید ، در سالگرد رحلت حضرت امام با حمله به نوه امام جلوه ی دیگری یافت و در مرحله جدید به خانواده های شهداء ختم شده است.
این حملات نشان می دهد حضرات خودسر غیر از هزینه سازی برای نظام کارکرد و هدف دیگری ندارند. آن نمی خواهند کسانی که مانندشان فکر نمی کنند حق زندگی و حیات اجتماعی داشته باشند. آنها نمی خواهند فضای سیاسی در کشور ثبات داشته باشند. برای حضرات خودسر اسلام، انقلاب ، ارزش ها و میراث معنوی تا زمانی گرامی داشته می شود که توجیه گر و تامین کننده منافعشان باشد.
واکنش فاطمه امیرانی همسر شهید باکری به ممانعت از ورود میهمانان به منزل این شهید: آیا حق این است که مردم در هفته دفاع مقدس تنها بروند مسئولین را ببینند و دیدن خانواده شهدا در این هفته جرم است؟ حمید میزبان است، امروز میزبان خانواده‌های رزمندگان و ایثارگران است ولی متاسفم که آقایان صلاح نمی‌بینند مردم ما را ببینند.
ای شقایق های آتش گرفته، دل خونین ما شقایقی است که داغ شهادت شما را بر خود دارد.
احسان باکری، فرزند شهید حمید باکری از فرماندهان دفاع مقدس، پس از چند ساعت بازداشت، با فشار و پیگری جمعی از فرماندهان دفاع مقدس و همرزمان پدر و عمویش دقایقی پیش آزاد شد و به خانه برگشت. احسان باکری عصر چهارشنبه ۳۱ شهریورماه و در سال روز آغاز جنگ تحمیلی، پس از اعتراض به ضرب و شتم مادرش توسط ماموران لباس شخصی در جلوی منزل مهدی کروبی، بازداشت شده بود که دقایقی پیش آزاد شد و به خانه بازگشت.
مسکی
حمق و نادانند که نمی توانند منافع خود را تشخیص دهند پس ما چون انسان دوست هستیم باید آن ها را به خاطر مصالح خودشان منزوی و کنترل کنیم و بهترین روش برای این کار استفاده از تبلیغات است… از آن جایی که ما شریف و استثنایی هستیم از تبلیغات در کار خیر و برای اطمینان از این که توده های ناآگاه و احمق منزوی شده اند و کاری با تصمیم گیری ندارند استفاده می کنند. همین تفکر را در دکترین لنین می توانید بیابید. نازی ها هم همین تفکر را برگزیدند.
وقتی دشمنان/ مخالفان مرتکب جرم می شوند، عملشان جرم است و ما می توانیم بدون هیچ مجازاتی در مورد آن ها اغراق کنیم یا دروغ بگوییم. اما وقتی خود مرتکب جرم می شویم، اصولا جرمی واقع نشده است.
امسال بیش از هر زمان دیگری یاد این شعر مولانا و آواز مسحور کننده بیژن کامکار بودم.
پرس تی وی