بیست چهارم بهمن ماه هر سال همزمان با ایام عملیات والفجر ۸، سالگرد شهادت عموی بزرگوار ما، شهید سید جمال حسینی است. عمو جمال ما، به حسن خلق و فعالیت شهره بود. از خاطرات دوران کودکی ما این بود که هنگامی که عمو به تهران بازمی گشت، همراه با او شب ها در مسجد سبحان با سایر همرزمانش که یکی یکی شهید و اسیر می شدند بگذرانیم. عمو جمال روز بعد از فتح فاو، هنگامی که برای ساخت فیلم مستند از روی اروندرود حرکت می کرد، بر روی قایق مورد اصابت ترکش قرار گرفت و به فیض شهادت رسید.
چندسال پیش که به دوکوهه رفته بودم، در کنار حسینیه که اسامی شهداء لشگر ۲۷ محمد رسول الله نوشته شده بود، اسمش می درخشید. یادش به خیر
بیست و چهارم بهمن امسال هم که ۲۴ سال از آن روز می گذرد در بهشت زهرا یادش را گرامی داشتیم.
شهید خنده رو
شهید سید جمال حسینی اسفند ۱۳۴۴ در محله سلیمانیه پیروزی تهران متولد و در محله کهن نظام آباد بزرگ شد. با پیروزی انقلاب در نهادهای انقلابی فعالیت کرد و از آغاز جنگ تحمیلی به عنوان داوطلب بسیجی عازم جبهه های دفاع مقدس شد و در چند عملیات شرکت نمود.
این شهید بزرگوار سال ۱۳۶۲ وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد و با گذراندن دوره های عکاسی و فیلم برداری در دانشگاه تهران، مسئولیت واحد سمعی بصری لشگر پیروز ۲۷ محمد رسول الله را بر عهده گرفت. شهید سید جمال حسینی بعد از چند بار جراحت و مسمویت ناشی از گازهای شیمیایی، در آستانه ۲۰ سالگی ۲۴ بهمن ۱۳۶۴ در عملیات والفجر(فاو) ۸ بر روی رودخانه اروند مورد اصابت ترکش قرار گرفت و به شهادت رسید.
احترام به پدر و مادر، مهربانی، خوش اخلاقی و خنده رویی، تاکید و اهتمام به صله رحم و مردم داری از جمله ویژگی های بارز اخلاقی شهید سید جمال حسینی بود.
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.