۱.بعد از سالیانی چند یک آلبوم اینترنتی خوب و مناسب پیدا کردم و عکس های قدیم را به زیور وب آراستم. از افغانستان تا لوکزامبورگ. جالب این که مبارزه با تروریسم به گوگل هم کشید و بعد از هوا کردن عکس های افغانستان دسترسی من را محدود کرد که چرا این عکس های را هوا کرده ای! ما هم توضیح دادیم کارما این است و خلاصه بعد از چند روز دسترسی باز شد.
دیدن عکس های افغانستان که در سال ۲۰۰۳ گرفته شده خالی از لطف نیست.
۲. سری به وبلاگ شارح که به تازگی فعال شده است زدم، وبلاگی از دوستان امام موسی صدر. حسن انتخاب آخرین مطلبش
«رمضان، آغاز بازگشت به سرزمین مقدس خدا» جای تقدیر دارد. هرچند که پیشتر خوانده بودمش. بخش هایی از آن را می آورم.
… بیمِ آن مىرود که ماهِ رمضان به عادتِ بىروحى تبدیل شود که شعایرِ آن تنها عادتها و رسومى سرگرمکننده باشد و از همه معانى اصلى و روح حقیقىِ خود تهى گردد. با یک نگاهِ گذرا در مىیابیم که این مصیبت، یعنى مصیبتى که روزه و رمضان به آن مبتلا شدهاند، مصیبتى است که بر همه عبادات و مناسک دینى سایه افکنده است. …این فاجعه پس از آن رخ داد که به آموزههاى آسمانى قالبهاى زمینىِ محدود و معین داده شد، همه چیز کمّى شد و براى آن اندازهگیرى و درجهبندى وضع گردید. ببینید آیا کارائىِ دین و تأثیرِ تعالیمِ آن را در زندگىِ خود از دست ندادهایم؟ ….رمضان تمرینِ جهاد است و آمادگى براى جنگ و آغاز بازگشت به خدا، بازگشت به سرزمینِ مقدّس خدا: قدس.
خبری نبود. کمدی ترین قسمت ماجرا دیشب در شبکه ۳ سیما رغم خورد، آنجا که مستندی راجع به استهلال ساخته بودند: … این کار جهادی است فی سبیل الله …. حجت السلام فلانی و دکتر فلان نژاد: رکورد دار رویت هلال ماه! نویسنده چنان غلو کرده بود که فکر کنم اگر راجع به احمدی نژاد می خواست بنویسد می گفت: پانزدهمین معصوم تشیع! به هر حال هدف این برنامه آشتی دادن مردم با دستگاه اعلام ماه است که چندین سال است عبادات مردم را با مشکل مواجه ساخته است هر چند که مومنین از ۵-۴ روز پیش روزه های خود را آغاز کرده اند.
. دیروز جلسه مطبوعاتی دکتر لاریجانی، کاشف معروف رابطه مروارید غلتان و آب نبات، برگزار شد و با چنان شدت و حدتی از گام بزرگ ایران حرف می زند که نگو و نپرس. اما از این که دوباره پرونده ایران از شورای امنیت به آژانس برگردد در این ۱-۲ روزی چنان در دستگاه های تبلغاتی به عنوان پیروزی یاد کردند که ظاهراً یادشان رفته که خود اینها با تدابیرشان پرونده ایران را به آن راه کشاندند و در نتیجه همین روش بود که تحریم ها یکی پس از دیگری آغاز شد تا جایی که ارتباط اقتصادی ما به جهان به کمترین حد خود برسد! البته این هم نوعی هنرمندی است! و لابد مردم هم که کلاً چیزی را به خاطر نمی آورند. نکته جالب بعد تغییر رفتار به یک باره البرداعی به سود ایران است. تغییری که من به آن بدبینم و معتقدم این چرخش موقتی است مگر این که حضرات و علمای پرونده هسته ای، در خفا، امتیازات ویژه ای داده باشند و برای جا انداختن آن توافق شده باشد البرداعی چنین کند. 
. 
واقعاً این دستگاه های تبلیغاتی حکومت را هیچ جور نمی توان درک کرد. گاهی برای مناسبتی که مدت ها تا رسیدن آن زمان است همه جا را پر می کنند و درودیوار را بهم می دوزند که آی: حق مسلم است و چه که نیست. گاهی هم یاد هندوستان می کنند و بعد از چندین سال یادشان می افتد که ای بابا: مرحوم طالقانی ابوذر زمان بود! و حتما هم همه این کارها را برای رضای خدا می کنند و لاغیر. در حالی که تلیویزیون های عربی از ۳ ماه پیش به تبلیغ سریال های ماه رمضان اقدام کرده اند، دستگاه تبلیغاتی ایران تا ۳ روز مانده به رمضان هیچ یادی هم از این ماه نکرده بود و 
تازه تیزر برنامه های عموما و اصولا صدمن یک غاز را روی آنتن برده اند.
۱. گعده ای دوستانه بود و آمار روزنامه ها و روزنامه نگاران مطرح. نکته که همه ما به آن تاکید داشتیم این بود که هم نسلان روزنامه نگار هزینه های بالایی را پرداختند و سپر نیروهای سیاسی شدند. جایی که باید نیروهای سیاسی هزینه می دادند و سپر می شدند، نسل روزنامه نگاران عمدتاً جوان جلوی آنها بود. همه اینها نشان از این می دهد که روزنامه نگاری در ایران به بلوغ نرسیده است، هنوز! دلیلش هم روشن است: روزنامه ای که به شماره ۳۰ نمی رسد، روزنامه ای به شماره ۱۰۰۰ نمی رسد، چگونه می توان متصور شد که روزنامه نگارش به بلوغ و پختگی برسد!! آن سوی سکه هم که روشن : خبرنگار کارمند! که خلاقیت و آزادی و حق خواهیش چیز جز دستور مافوق و فلان قدرت دولتی – حکومتی است چیز جز مداحی بر نمی آید یا نهایتاً انتقادات تصنوعی.
. قسمت هایی از مصاحبه 
شود و زایرین زمزمه اش می کردند. و چه زمزمه روح بخشی بود. الهم صلی علی محمد (ص) نبی الامی و علی آله و صحبه ای و سلم… چه حالی داد. البته آنجا درس دیگری هم گرفتم! گفتم ما ایرانیان به غایت انحصار طلب هستیم! پیامبر را برای خودمان می دانیم! اهل بیت را برای خودمان و خلاصه همه چیز و همه کس را برای خودمان و بقیه را خارج از این دایره می دانیم. اما اینجا در این کشور لاییک، می بینی که و می فهمی که پیامبر امی یعنی چه. می فهمی پیامبر مردمی یعنی چه. الغرض با این که تبلیغات زیادی برای این مصاحبه شده بود اما از نظر کیفیت خیلی ابتدایی و پایین بود هرچند که بیان سامی آن را تحت تاثیر قرار داد.
۲. دوشنبه گذشته همانطور که پیشتر گفته بودم مراسم سالگرد ربایش امام موسی صدر از سوی جنبش امل برگزار شد و تقریبا غیر از همان حرف های همیشگی و تعارفات معمول چیزی نداشت. البته خیلی وقت بود که دلم برای آقای امجد تنگ شده بود که در این برنامه ایشان را دیدم. ظاهراً ریه هایشان دچار مشکل شده است.
. نهم شهریور برای من ۲ مناسب دارد یکی خیلی عزیز است و دیگری دردناک. نهم شهریور سالگرد ربودن امام موسی صدر پیشوای روشن بین و مخلص شیعیان به دست رژیم منفور لیبی است و امسال سی ام سالگرد این رخداد تلخ و دردناک. هر ساله به این مناسبت از سوی جنبش های مردمی و دوستدار امام رویدادهایی برگزار می شود که رسمی ترین آنها برنامه ای است که 
۲.هفته دولت هم مانند تمام مناسبت های رسمی آغاز می شود و چندی بعد هم تمام. اما در همین ۲-۳ روزه کلی چیز دستگیر ما شده: خادم ترین دولت، فعال ترین دولت، پرکار ترین دولت، معتقدین ترین دولت و کلی ترین دولت دیگر که هنوز کشف نشده و به زودی عیان خواهد شد. حالا کاری نداریم که این ترین های روی دیگرش یعنی سایر دولت ها خاین ترین، منفعل ترین، کم کارترین و … بوده اند، حالا من که بخیل نیستم!
:: و صد البته که امروز روز میلاد حجه‌الحق شرف‌الملک شیخ الرئیس ابو علی حسین بن عبدالله بن حسن ابن علی بن سینا بخاری حکیم و فیلسوف شهیر ایرانی است. من از هنگامی که با تلاش های شیخ الرییس در فلسفه و حکمت آشنا شدم، علاقه ام به ایشان صد چندان شد. یکی دو سال پیش که به دوشنبه پایتخت تاجیکستان رفته بودم هم زمان شده بود با روزهای تولد شیخ. تاجیک ها یک هفته جشن و شادی داشتند به این دلیل. هرچند که وی در پایتخت تمدن ایران مورد بی مهری قرار گرفته و می گیرد.