صادق مدیا | نوشته‌های سیدصادق حسینی
سیدصادق حسینی|روزنامه نگار|مشاور رسانه و ارتباطات|
بسم الله الرحمن الرحیم
انتخابات ریاست جمهوری که بزرگترین جشنواره جمهوریت در نظام ماست نزدیک می‌شود. در آستانه این رویداد سرنوشت‌ساز جای آن است که هر جان شیفته عدالت و آزادی و استقلال و توسعه که به تحقق این آرمان‌ها در چارچوب جمهوری اسلامی فکر می‌کند به وظائف و تعهدات خود از نو بیندیشد و با هدف استقرار یک جامعه ارزشی مبتنی بر آموزه‌های اسلام ناب محمدی (ص) و متکی بر اندیشه‌های حضرت امام خمینی مسئولیت خویش را بازشناسی کند.
چند وقتی است که مجالس ایران به جای آن که وکیل ملت باشند وکیل دولتند و نمونه آن: تصویت بودجه طرح طرح تحول اقتصادی! در حالی که همه آنها می گفتند این طرح غیر کارشناسی و خطرناک است. بالاخره مشخص نشد که این طرح اگر خوب بود چرا آن همه انتقاد از آن می شود و اگر خوب است پس چرا بودجه آن را تصویب می کنید چند وقت پیش یکی از دوستان می گفت: در این مجلس ها، دولت داماد است و هرچه بخواهد جواب می شنود و جواب می گیرد. می بینید که راست می گفت.
افاضات این مشاوران احمدی نژاد کم کم وارد جاهای جالبی می شود. اخیر آقای آب آور (سقای بی ریا) گفت است: کم کم احمدی نژاد را می پرستند و این دولت هدیه رهبر انقلاب بود! اوایل دولت هم دکتر رحیمی از نوع فارغ التحصیلان دانشگاه آکسفورد، گفته بود: در سوریه احمدی نژاد را پیامبر می دانند(«در سوریه، یکی از مسلمانان به من گفت: من معتقدم اگر بنا بود بعد از پیامبر، پیامبری بیاید، آن احمدی‌نژاد بود…»). هرگونه برداشت شخصی از این گفته ها ممنوع!
نامه اخیر اسحاق جهانگیری، وزیر کاری و موثر دولت خاتمی که انصافا در ایام وزارت وارد بازی های سیاسی نشد و کار خود را انجام می داد به احمدی نژاد هرچند حاوی نکات جدی بود، اما سئوال اساسی این است که آیا مخاطب نامه ریس جمهور است یا دیگران؟ اگر مخاطب احمدی نژاد باشد که تکلیف روشن است، وقعی به آن نمی گذارد و آن را سیاسی می خواند و اگر مخاطب دیگران است، پر واضح است که دیگران، امارهای دقیق تر و کامل تری از واقعیات دارند، اما یا نمی توانند یا نمی خواهند و یا نمی خواهند ببینند واقعیات را.
ایام رحلت حضرت محمد مصطفی، رحمت عالمیان و عزت مومنین، شهادت حضرت امام حسن مجتبی و امام رضا تسلیت باد.
سخنرانی از امام موسی صدر: محمد؛ پیامبر بت شکن
۱. متاسفانه چه در زمان حضرت پیامبر و چه تا کنون همیشه در حق ایشان کم لطفی شده است. هنگامی عموم جامعه از فضایل اهل بیت مطلعند، اطلاع کمتری از خصوصیات حضرت ختمی مرتبت دارند و این یکی از دردناکترین موارد جامعه اسلامی و شیعی است. ان شاء الله که این نقیصه برطرف شود و از برنامه های نمایشی و سطحی مثل آن چه در سال گذشته به نام پیامبر اعظم روی داد، دیگر تکرار نشود. شاید از پیشگامان بر طرف کردن این کمبود در عصر حاضر، حضرت علامه طباطبایی بودند. خدایش بیامرزد.
در حالی که پیاده نظام وهابیت در حق شیعیان مظلوم عربستان، گستاخی را به حد اعلا رسانده و از هیچ خشونتی فرو نمی گذارد، دیدم بهترین کار این است که نظام فکری این جاهالان را معرفی کنم. تا شاید اگر نمی توان جهاد عملی در این راه داشت، جهاد نظری کرده باشیم.
سلفی گری (وهابیت) و پاسخ به شبهات
تعداد صفحه: ۶۷۲
نشر: مسجد مقدس جمکران (۲۳ اردیبهشت، ۱۳۸۷)
شابک: ۹۷۸-۹۶۴-۸۴۸۴-۴۹-۶
قطع کتاب: وزیری
فهرست اجمالی: تاریخ سلفی گری، شرح حال ابن تیمیه، دشمنی ابن تیمیه با اهل بیت، دفاع ابن تیمیه از مخالفان اهل بیت، شناخت وهابیان/ صفات الهی از دیدگاه وهابیت، کیفیت صفات، روئیت، تجسیم/ مبانی اعتقادی وهابیت، حیات برزخی، سنت و بدعت، غلو/ فتاوی و آرای وهابیان
بخش هایی از کتاب
ابن فارس می گوید: سلف، س ل ف اصلی است که دلالت بر تقدم و سبقت دارد، پس سلف کسانی هستند که گذشته اند…. سلفیون کسانی هستند که می گویند: ما ایمان داریم به آنچه که مسلمانان پیشین از صحابه رسول خدا و ائمه دین به آن ایمان آورده اند.
تکیه اساسی احمد بن حنبل به عنوان رئیس خط سلفی گری بر سماع و شنیدن است. یعنی توجه کردن به ظواهر آیات و احادیث نبودی در عقاید و عدم توجه به عقل…. ابن تیمیه که ادامه دهنده خط فکری احمد بن حنبل در سلفی گری، معتقد بود مه مذهب سلف اثبات هر معنا و صفتی است که در قرآن برای خدا ثابت شده است مانند فوقیت، تحتیت، استواری بر عرض، وجه (صورت)، دست، محبت بغض و نیز آن چه که در روایات به آن اشاره شده است بدون تاویل… از آنجا که معتزله صفات خبری را اخدا نفی و سلفیه آن را اثبات می کردند، سلفیه را صفاتیه و معتزله را معطله نامیدند…
وهابیان امروز همان عقاید و افکار سلفیه ای گذشته را دارند. اینان داخل جزیره العرب، وهابی حنبلی هستند و هنگامی که افکارشان را به خارج صادر می کنند به اسم سفلی خود را معرفی می کنند. اینان بر این گمانند که خداوند دارای صورتی است همانند انسان که دو چشم و پهلو و ذراع و دو دست و انگشتان و ساق و پا و دیگر اعضا را دارد.
برخی از افکار و اعتقادات سلفیان (سلفیون) وهابی (وهابیون): مخالفت با عقل و عقلانیت و گفت و گو، اعتقاد به جسمانیت خداوند و تشبیه او به خلق، بی احترامی و دشمنی نسبت به اهل بیت پیامبر، نسبت دادن شرک و کفر و بدعت گذاری به مخالفان خود، دشمنی با فرقه های دیگر اسلامی و تضعیف وحدت مسلمین، مخالفت با تصوف اسلامی و مظاهر آن مانند زیارت قبور، بی اعتنایی به مفسران و کتاب های تفسیری و مخالفت شدید با تاویل مجاز که از اصول فهم عربی و اسلوب آن به حساب می آید، استدلال به حدیث و دوری و تنفر از استدلال به قرآن.
احمد ابن عبدالحلیم بن عبدالسلام بن عبدلله بن خضر،تقی الدین، ابوالعباس این تیمیه الحرانی الحنبلی در شهر حرّان در سال ۶۶۱ هجری قمری متولد شد و در سال ۷۲۸ در دمشق وفات یافت. این تیمیه که به دلیل عقاید منحرف و نظرات فقهی که با عقاید سایر مسلمین سازگاری نداشت مانند گستاخی نسبت به ساحت نبوی، تجسیم و حرمت شفاعت، حرمت زیارت و … چندین بار تبعید شد و به زندان افتاد .
یکی از روش های جالب ابن تیمیه در برخورد با مخالفان استفاده از احادیث بود به گونه ای که اگر طرف مقابل برای اثبات حرف خود حدیثی می آورد آن را ضعیف و غیر قابل اسناد می دانست! ولی خودش از همان مرجه حدیث، حدیث نقل می کرد.
به هر حال در سال های اخیر شیعیان همواره از سوی وهابیون و سلفیون مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند. جالب این که سلفیون در فلسطین یکی از فعالترین پایگاه ها را دارند و حتی برخی از رهبران گروه های مبارز فلسطینی از جمله حماس هم مبلغ افکار سلفیون – وهابیون هستند. چندی پیش نیز که سایت عراق نو، اخبار اتفاقات فلسطین و نقش وهابیون و سلفیون را در کشتار شیعیان و مردم عراق منتشر کرد مورد حمله قرار گرفت و به جهت افشای موضع برخی از رهبران حماس نسبت به شیعیان چندی است که فیلتر شده است، البته من اگر جای سردبیر سایت بودم در آن فضای ملتهب و احساسی چنین اسنادی را بعد تر منتشر می کردم. جالب است که بعد از آن همه حمایت عربستان از اسراییل در جنگ غزه، هنیه چه پیام تشکر آمیزی برای عبدالله پادشاه عربستان فرستاد تا دین خود را به رهبران وهابی ادا کرده باشد.
فلسطین نعم، حماس کلا و پیام های خواندنی خوانندگان
فیلم اهانت در شبکه تلویزیونی حماس به شیعیان و حزب الله لبنان دانلود فیلم
دلایلی از ناصبی بودن برخی از رهبران گروه های فلسطینی
چگونه کتاب را پیدا کردم؟
چندی پیش در ایام عاشورا، شبی در منزل برادر حاج محمد زمردیان بودیم و درحالی که به شدت همدیگر را بغل کرده بودیم خوابیدیم تا کمبود، وسایل حرارتی را متوجه نشویم و چه سخت است در عدم امنیت خوابیدن! البته این بیتوته کردن برای مرتضی درخشان نفع دیگری داشت و آن این بود که بعد از چندسالی به حمام رفت. در این فاصله بود که این کتاب را دیدم و به عاریت گرفتم تا مطالعه کنم.
نامه وارده:
اجلاس سران کشورهای آفریقایی سال آینده در تهران برگزار می شود و چندی قبل ، لیبی به ریاست یکساله این سازمان انتخاب شد .
کشور لیبی در شمال قاره آفریقا قرار دارد و سرهنگ معمر قذافی درکودتای اول سپتامبر ۱۹۶۹م افسران ، به عنوان رهبر این کشور انتخاب شد . این کودتا به نام انقلاب سفید مشهور است . انقلابی که کشتار و خونریزی در آن وجود نداشت . لیبی کشوری است متمایل به گرایشات سوسیالیستی ، این کشور خود را حامی نهضت های آزادی بخش جهانی می داند و قذافی ادعای رهبری بر قاره سبز آفریقا را دارد .
در زمان رژیم پهلوی و از دهه ۵۰شمسی اختلافات ایران و لیبی با شکایت لیبی ، الجزایر ، یمن جنوبی و عراق در اعتراض به حق حاکمیت ایران بر جزایر سه گانه و حمایت این کشور از گروه های تجزیه طلب در جنوب ایران به اوج خود رسید و روابط دیپلماتیک بین دو کشور پایان یافت . (۱)
در زمان مبارزات ملت ایران بر علیه رژیم پهلوی عده ای خاص از مبارزان خارج از ایران به این کشور رفت و آمد داشتند تا جایی که خبر پیروزی انقلاب اسلامی را در زمان حضورشان در این کشور و توسط قذافی شنیدند که از آن جمله می توان به جلال الدین فارسی اشاره کرد . البته سرهنگ قذافی بر خلاف آنچه ادعا می شود نگاه مثبتی به انقلاب ملت ایران نداشت و معتقد بود که انقلاب ایران به زودی به زباله دان تاریخ خواهد رفت . (۲)
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران افراد مختلفی برای عرض تبریک خدمت امام خمینی می رسیدند . در این میان سرهنگ قذافی تلاش بسیاری کرد تا به خدمت ایشان برسد و اتحاد انقلاب لیبی و انقلاب ایران را به وجودبیاورد و به نوعی دو رهبر انقلابی با هم دیدار داشته باشند تا از این رهگذر هم جبهه واحد در مقابل امپریالیسم غرب تشکیل شود و هم روابط دیپلماتیک بین دو کشور برقرار گردد . شاید ضد غربی بودن را بتوان از وجوه مشترک انقلاب در هر دو کشور به حساب آورد . اما از نگاه ایدئولوژیکی تفاوتهای فاحشی وجود داشت . اینکه انقلاب ایران ، اسلامی است و رهبر آن یک عالم شیعی و تمسک به دو حبل متین قرآن و عترت از این انقلاب جدا ناشدنی است . در صورتی که در به اصطلاح انقلاب لیبی (کودتای نظامی) یک سرهنگ تحصیل کرده در انگلیس بر سر کار می آید که گرایشات سوسیالیستی دارد و همچنین ضدیت این فرد با اهل بیت (ع) و ادعای پیامبری او و جایگزین کردن «کتاب سبز» به جای قرآن از موارد اختلافی این دو انقلاب است .
به هر حال میل قذافی به دیدار با امام خمینی ، دوستان ایرانی او را به تکاپو واداشت تا امام را راضی کنند رهبر لیبی را به حضور بپذیرد . اما دوراندیشی و احساس مسئولیت ایشان باعث شد که این اتفاق هرگز نیفتد . کسی که سالها بیتش محل تجمع منافقین و جاسوسان بر علیه ملت ایران بود بسیار تلاش کرد تا این ملاقات صورت گیرد ، اما امام خمینی در مقابل اصرار او فرمودند : «من نمی گویم قذافی بیاید یا نیاید ! این را خودتان می دانید ! اما اینجا نیاید!» و زمانی که دیگران علت را جویا شدند گفتند :«هنوز مساله آقا موسی حل نشده است و من قذافی را نمی پذیرم » (۳)
هر چند قذافی نتوانست به ایران بیاید اما عبدالسلام جلود نخست وزیر لیبی با ترفندهای بسیار دوبار خدمت امام خمینی رسید در اسفند ۵۷ و در اردیبهشت ۵۸ . بنیانگذار جمهوری اسلامی در این دیدار ها خطاب به هیات لیبیایی فرمودند :«ما نگران سرنوشت امام موسی صدر هستیم و می خواهیم به محض بازگشت به لیبی ، به سرهنگ قذافی بگویید هر چه زودتر در مورد سرنوشت امام موسی صدر رسیدگی کند.» رهبر انقلاب در مقابل خواسته هیات لیبیایی مبنی بر اینکه اجازه دهند سرهنگ قذافی برای عرض تبریک به ایران بیاید پاسخ دادند :«من فعلاً به قم می روم و این دیدار را به زمان دیگری موکول کنید .» (۴)
منابع موجود است.