نگاهی به پرونده انتخابات عراق: ۲ ناکامی برای ایالات متحده در یک سال

صادق حسینی: { بازتاب ها: سایت آینده، روزنامه فرهیختگان} زیسرانجام با گذشت نزدیک به هفت ماه از ۱۶ اسفندماه ۱۳۸۸ ، زمان برگزاری انتخابات مجلس عراق، عصر جمعه ۹ مهرماه ۱۳۸۹ دکتری نوری المالکی برای پست نخست وزیری با اکثریت آرا به عنوان نامزد ائتلاف فراگیر اتحاد ملی (التحالف الوطنی) معرفی شد. نگاهی به سابقه یک ساله رایزنی ها و فشارهای سیاسی مقامات آمریکایی در عراق می تواند برداشت واقع تری از میزان نفوذ و توفیق آنها ارایه کند.

بررسی اخبار رسمی و غیر محرمانه منتشر شده از رسانه ها در خصوص سفر مقامات عالی رتبه سیاسی و امنیتی آمریکا به عراق و همین طور بازدیدهای متقابل مقامات عراقی از آمریکا، نشان می دهد که ایالات متحده پیش از برگزاری انتخابات به دنبال تغییر قانون جدید انتخابات به ویژه عملکرد «هیات دادخواهی و عدالت» و  حضور گستره چهره های بعثی بود.

در راه رسیدن به این هدف، آمریکا از هیچ تلاشی مضایقه نکرد و باراک حسن اوباما رییس جمهور ایالات متحده ماموریتی ویژه را به معاون اول خود جوزف بایدن داد تا بلکه بتواند راه بازگشت اعضای حزب بعث به انتخابات را هموار کند. بر این اساس بایدن بارها تلفنی با مقامات عالی رتبه عراقی مذاکره کرد و با انجام سفرهای پی در پی تلاش کرد عراقی ها از قانون خود چشم پوشی کنند.

معاون اول اوباما در حالی که نتوانست در مذاکره با عراقی ها  تایید فهرست ۵۰۰ نفره بعثیون را بگیرد در آخر تنها به تایید صالح مطلک راضی شد! اما هیات دادخواهی و عدالت این بار نیز توجهی به درخواست های جوزف بایدن نکرد تا اولین ناکامی سیاسی در پرونده عراق برای باراک اوباما شکل بگیرد.

از سوی دیگر هدف بعدی ایالات متحده بعد از انتخابات عراق، تشکیل دولتی همراه با سیاست های خود تحت ریاست ائتلاف العراقیه بود. آمریکا و متحدانش در این بخش نیز برغم ارایه طرح های متنوع ، افزایش فشارهای سیاسی، صرف هزینه های مالی و انجام پرداخت های کلان، نتوانستند توفیقی به دست آورند و در نهایت این  تحالف وطنی (اتحاد ملی متشکل از احزاب شیعی) بود که به عنوان ائتلاف اکثریت، نخست وزیر را معرفی کرد.

معرفی نوری مالکی به عنوان نامزد نهایی نخست وزیری عراق از سوی اتحاد ملی، دومین ناکامی سیاسی برای آمریکا را در کمتر از یک سال به ارمغان آورد.

نگاهی به سفرها و مذاکرات رسمی مقامات آمریکایی و عراقی از مهر ۸۸ تا مهر ۸۹

ادامه خواندن “نگاهی به پرونده انتخابات عراق: ۲ ناکامی برای ایالات متحده در یک سال”

دیدار با اژدها

دیدار با اژدها

دکتر میرجلال الدین کزازی

نشر قطره / چاپ اول: ۱۳۸۰/ ۹۶ صفحه

کتاب دیدار با اژدها، سفرنامه ای است خواندنی از چین، نوشته شده به دست توانای استاد ادبیات پارسی، دکتر میرجلال الدین کزازی.

کتاب از دو نظر خواندنی است: اول. خواندنی و شیرین است چرا که به دست استادی نوشته شده که پارسی را چون قند شیرین تر می کند و دوم به آن سبب که تصویری جالب و واقع گرایانه از رویدادهای فرهنگی و اجتماعی چین ترسیم می کند.

دکتر کزازی در یادداشت آغازین کتاب چنین نوشته است: دیدار با اژدها روزنگارهای سفری است کوتاه به چین. سرزمین چین به ویژه برای ما ایرانیان، سرزمینی است که از آن نکته ها می توانیم آموخت و آموزه ها می توانیم ستاند. بخشی گرانسنگ از فرهنگ ایران هنوز در این سرزمین نهفته مانده است و ایران برای چین در درازنای تاریخ، سرزمین مینو و معنا بوده است. چین امروز، اژدهایی است که پوست بر می افکند تا از خواب گران هزاره ها بیدار شود. بی گمان دیدار با اژدها دیداری بس فسونبار و خاطره انگیز می تواند بود.

بخش هایی از کتاب

چینیان همواره در ستایش از خوراک ملی خود گفته ای از مائو تسه تونگ را فرایاد می آورند که گفته است: «هر کس به جین بیاید و دیوار چین را نبیند و خوراک اردک چینی نخورد، زیانی بزرگ کرده است و همواره بر این دو دریغ خواهد خورد.» خوردن این خوراک نیز مانند چلو کباب ما آیینی ویژه دارد که می باید از آن آگاه بود.

چینیان می گویند: «انقلاب فرهنگی بزرگترین لغزش و خامکاری مائو بوده است. ای کاش که هرگز به چنین انقلابی دست نمی آلود! اما با این همه، ما او را بزرگ می داریم و سازنده چین نو می شماریم.»

انقلاب فرهنگی مائو مرز فرجامین دگرگونی بود، دگرگونیی بنیادین و همه سویه. مگر نه آن است که فرزانگان کهن، چونان قانونی خدشه ناپذیر در جهان شناسی و انسان شناسی می گفتند: « هر چه به مرز فرجامین خویش برسد، به وارونه ی خود دگرگون خواهد شد. کل شیٍ اذا جاوز حدّه انعکس ضدّه.» هر دگرگونی در دامنه ای روی می دهد و مرزی دارد؛ اگر از آن مرز در گذشت به دگردیسی می انجامد و از رویه ها و برون ها راه به ژرفا و درون ها می برد؛ انباشت و انبوهی دگرگونی در ویژگی ها و هنجارها، دیگرگشت چستی ها و چونی ها را در پی می آورد. چنین است که از درون جامعه ای فروبسته و جامعه گرا که آرمان آن «نان برای همه» است، جامعه ای باز و سرمایه دارانه سر بر می آورد که در آن کمترین کسان از بیشترین داشته ها برخوردارند و کمینه ای بیشینه ی مردمان را آشکار یا نهان در خدمت و فرمان خویش می گیرند. راست آن است که امروز در چین نو، از آن جامعه ی فروبسته ی مائویی که در آن هر فرد یاخته ای از پیکره اجتماع شمرده می شد یا پیچی از مهره ای از کارخانه ی جمع، تنها نمادی که مانده است: داس و چکش؛ چکشی که آنچنان سبک شده است که میخی نمی تواند کوفت و داسی که آنچنان سبک شده است که خوشه ای نمی تواند درود.

آبریزگاه ساختمانی که بخش فارسی در آن است، سوراخی چند است بر فراز جویی خشک، بی هیچ آب و دستمال. آنگاه که بدین آبریزگاه  روستایانه در آمدم، آن چنان دلزده و بیزار شدم که گفتم بماند تا زمانی دیگر.

از سر شوخی و شیطنت گفتم: «اگر اندرز مائو را به یکبارگی به کار می بستم، چینی را نکوتر می توانستم آموخت؛ مائو گفته است: اگر کسی به چین بیاید و دیوار چین نبیند و خوراک اردک چینی نخورد و زنی چینی نستاند، مرد نیست.»

راز پیشرفت و کامگاریشان در چیست؟ اندکی اندیشیدم سپس گفتم: «شاید در دو ویژگی بنیادین که با سرشت این مردم آمیخته است و کما بیش در همه ی آنان دیده می شود: کم جویی و خرسندی؛ تلاش و پشتکار. چینیان از سویی، پرتلاشند و در کار پیگیر و پایدار و از دیگر سوی، با باددستی و گزافه کاری بیگانه. می توان گفت که چینیان در سایه کم جویی و بیشکاری است که توانسته اند سرزمینشان را چنین آباد گردانند.»

درود بر تو، ای میهنِ مِهین، ای ایران، ای سرزمین اهورایی پاک که پرتو فرهنگت جهان را برافروخته است! نازانم که در تو زاده ام و در تو می زیم؛ باشد که در آن روز ناگزیر که بی گمان فرا خواهد آمد، در خاک پاک تو بتوانم آرمید! ایدون باد!

درباره استاد: میرجلال الدین کزازی در دیماه ۱۳۲۷ در کرمانشاه در خانواده ای فرهیخته و فرهنگی که بنیادگذار آموزش نوین در این سامان است، چشم به جهان گشود. خوگیری به مطالعه و دلبستگی پرشور به ایران و فرهنگ گرانسنگ و جهانی آن را از پدر که مردی آزادمنش و فراخ اندیش و مردم دوست بود به یادگار ستاند. دوره دبستان را در مدرسه آلیانس کرمانشاه گذرانید و از سالیان دانش آموزی با زبان و ادب فرانسوی آشنایی گرفت. سپس دوره دبیرستان را در مدرسه رازی به فرجام آورد و آنگاه برای ادامه تحصیل در رشته زبان و ادب پارسی که در چشم او رشته و دانشی است گرامی و سپند، به تهران رفت و در دانشکده ادبیات فارسی و علوم انسانی دانشگاه تهران دوره های گوناگون آموزشی را سپری کرد و به سال ۱۳۷۰ به اخذ درجه دکتری در این رشته نائل آمد.

اولین عکس سید علیرضا بهشتی شیرازی بعد از آزادی

سید علیرضا بهشتی شیرازی
سید علیرضا بهشتی شیرازی ساعتی پیش به قید وثیقه آزاد شد.

مشاور ارشد میرحسین موسوی که از دی ماه سال گذشته در بازداشت موقت به سر می برد، پس از تحمل ۹ ماه بازداشت، ساعتی پیش با قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی آزاد شد.

بهشتی شیرازی از رزمندگان دوران دفاع مقدس و دبیر هیات دولت در دوره ریاست جمهوری آیت الله خامنه ای و نخست وزیری میرحسین موسوی بود. بهشتی شیرازی مدیرمسئول روزنامه کلمه سبز بود که چند روز بعد از اعلام نتایج انتخابات توقیف شد.

به نظر می رسد وی آخرین نفر از حلقه نزدیکان موسوی است که پس از  سید علیرضا حسینی بهشتی، عرب مازار و قربان بهزادادیان نژاد آزاد شده است.

منبع عکس: فیس بوک سید صدرالدین بهشتی

بدون حضور مجلس اعلا: نوری مالکی نامزد نهایی نخست وزیری عراق شد

با گذشت بیش از هفت ماه از انتخابات مجلس عراق، پس از فراز و نشیب های فراوان میان احزاب و گروه ها، عصر جمعه ۹ مهرماه (اول اکتبر) دکتر نوری المالکی  از سوی ائتلاف فراگیر اتحاد ملی به عنوان نامزد نخست وزیری، معرفی شد؛ این معرفی در حالی صورت گرفت که مجلس اعلی و حزب فضیلت (مجلس اعلا حدود ۳۰ کرسی و حزب فضیلت دارای ۷ کرسی از مجموع ۷۰ کرسی ائتلاف ملی است) در آن حضور نداشتند.

از ابتدای مهرماه بر اساس اخبار منتشر شده در رسانه های عراق، نوری مالکی به عنوان نامزد نهایی، انتخاب شده بود ولی به دلیل مخالفت های مجلس اعلا، جلسه ائتلاف به تاخیر افتاده بود تا این که  چهارشنبه  ۷ مهرماه اخباری از تلاش مجلس اعلی و العراقیه به رهبری ایاد علاوی برای تشکیل دولت منتشر شد.

به نظر این اخبار شتاب دهنده انتخاب مالکی از سوی ائتلاف فراگیر اتحاد ملی شیعیان بود تا این که در نهایت امروز جمعه بدون حضور مجلس اعلا به رهبری سید عمار حکیم و حزب فضیلت، تحالف وطنی (ائتلاف دولت قانون و ائتلاف ملی عراق) نوری مالکی را با اکثریت آرا به عنوان نامزد نخست وزیری انتخاب کرد.

غیبت مجلس اعلا در جلسه نهایی ائتلاف، نکته ای بود که پوشش وسیعی در رسانه ها داشته است. پیش از این ائتلاف العراقیه (با ۹۱ کرسی) هرگونه مشارکت در دولتی که ریاستش با مالکی باشد را رد کرده بود. یکی از دلایل اصلی ایاد علاوی برای مخالفت با ریاست مجدد مالکی، گرایش وی به ایران است.

یکی دیگر از نکات قابل توجه انتخاب مالکی، حمایت جریان صدر (الکتله الصدر) از وی است. نوری مالکی برای خلع سلاح جیش المهدی اقدام به حمله نظامی سنگینی به شهرک صدر بغداد کرد. مجلس اعلا نیز با استفاده از این فرصت، نهایت تلاش خود را برای همراه کردن جریان صدر به کار برد و در نهایت ائتلاف ملی را در مقابل نوری مالکی تاسیس کرد اما فقدان رهبری سیاسی توانمندی همچون مرحوم عبدالغزیز حکیم، موجب شد این ائتلاف نتواند پیروزی انتخابات گذشته را تکرار کند.

یکی از نتایج تلخ نبود رهبر سیاسی توانمندی همچون مرحوم عبدالغزیز حکیم در عرصه سیاسی عراق این بود که یکپارچگی بیت شیعی در تلاطم افتاد که تاخیر ۷ ماهه در انتخاب نخست وزیر عراق نشان از آن دارد.

نگاهی به  ائتلاف های عمده ی عراق
ائتلاف ملی عراق: بیش از ۳۰ جریان سیاسی در این ائتلاف حضور دارند. رهبری این ائتلاف را سه گروه شیعی، مجلس اعلای اسلامی عراق، تشکیلات بدر و جریان صدر برعهده دارند. این ائتلاف را می‌توان استمرار «ائتلاف عراق یکپارچه» که در انتخابات گذشته نماینده اکثریت شیعیان عراق را عهده‌دار بود، دانست.

در این ائتلاف افرادی از قبیل سید عمار حکیم رهبر مجلس اعلای عراق، مقتدا صدر رهبر جریان صدر، ابراهیم الجعفری نخست‌وزیر سابق عراق، احمد چلبی دبیرکل کنگره ملی عراق، تشکیلات بدر و فراکسیون همبستگی و مجمع عراق مستقل وجود دارند. البته گروهی از شخصیت‌های سیاسی اهل سنت مانند رئیس گروه علمای اهل سنت جنوب عراق و «حمید الهایس» رئیس مجلس اسناد استان الانبار برای شرکت در انتخابات آتی این کشور به ائتلاف ملی که اکثریت آن از اهل شیعه تشکیل شده است پیوسته‌اند.

مهم‌ترین شخصیت‌های این ائتلاف در انتخابات ۱۶ اسفند عادل عبدالمهدی معاون رئیس‌جمهور، احمد چلبی، شیخ همام حمودی از رهبران ائتلاف عراق یکپارچه و عضو برجسته فراکسیون اکثریت، حمید الساعدی رئیس شرکت دولتی نفت شمال عراق و حسن الساری نماینده جنبش حزب‌الله عراق ائتلاف ملی عراق با شعار «حذف طایفه‌گرایی در کشور» وارد انتخابات سال جاری شدند.

ائتلاف دولت قانون: بیشتر از ۴۰ جریان سیاسی، گروه‌های مختلف عراقی، تعدادی از نمایندگان و شخصیت‌های دینی و شیوخ طوایف عراق ساختار اصلی این ائتلاف را تشکیل می‌دهند. نوری مالکی نخست‌وزیر عراق رهبری این ائتلاف را برعهده دارد. درواقع پس از اوج‌گیری اختلافات نوری مالکی با برخی از اعضای «ائتلاف عراق یکپارچه» نخست‌وزیر عراق تصمیم به تشکیل ائتلاف دولت قانون گرفت. احزاب سنی و روحانیون سراسر کشور ازجمله برخی از اعضای قبیله‌ ابوریشه که رهبری قیام سنی‌ها علیه القاعده عراق در استان غربی الانبار را برعهده داشتند از مهم‌ترین گروه‌های ائتلاف دولت قانون را تشکیل می‌دهند.

ائتلاف العراقیه: با ائتلاف دو گروه ملی‌گرایان و سکولارهای عراق تشکیل شد و نزدیک به ۲۰ جریان و احزاب و شخصیت‌های شیعه و سنی به لیست العراقیه پیوستند. ایاد علاوی نخست‌وزیر اسبق عراق، صالح المطلق رئیس جبهه گفت‌وگوی ملی، طارق الهاشمی معاون سنی‌مذهب رئیس‌جمهور، رافع العیساوی معاون نخست‌وزیر و اسامه النجیفی یکی از رهبران لیست العراقیه شخصیت‌های بارز لیست العراقیه را تشکیل می‌دهند. به علت متهم شدن برخی از افراد موجود در لیست العراقیه به وابستگی به حزب منحل‌شده بحث عراق، نوری مالکی بارها حملات شدیدی را متوجه این گروه کرد، اما برخی از ناظران حملات مالکی به این ائتلاف را ناشی از نگرانی وی به از دست دادن قدرت در عراق تفسیر می‌کنند. صالح مطلق یکی از مهم‌ترین نامزدهای محذوف لیست العراقیه از شرکت در انتخابات ۱۶ اسفندماه است. جبهه گفت‌وگوی ملی پس از عدم تایید صالح مطلق برای شرکت در انتخابات، شرکت در این انتخابات را برای هوادارانش تحریم کرد.

سینمای دفاع مقدس: اوج در دوره اطلاح طلبان؛ افول در دوره مهرورزان

امسال هم هفته دفاع مقدس که با آغاز تجاوز ارتش بعثی عراق شروع می شود! خاتمه یافت. وقتی خاطره جمعی  را واکاوی می کنیم بدون تردید سینما یکی از خاطره سازان آن است. نگاهی به کارنامه سینمایی دولت سید محمد خاتمی و دولت محمود احمدی نژاد، نشان می دهد که خاطره جمعی جامعه از دوره اصلاحات در حوزه دفاع مقدس مملو است از شاهکارهای شاخص سینمایی همچون آژانش شیشه ای، مزرعه پدری، دوئل و چندین فیلم دیگر. فیلم هایی که همگی بر ارزش های دفاع در مقابل تجاوز، کرامت انسانی و حواشی تلخ جنگ تاکید دارند.

در عوض یادی که از  سینمای دفاع مقدس در دوره مهروزان به جای مانده است متاسفانه به جهت تبلیغات و پخش های مکرر در صداوسیمای دولتی، دربرگیرنده فیلم های سطحی اخراجی ها اثر مسعود ده نمکی است.

در حالی که در دهه قبل از اخراجی ها، مردم  با حاج کاظم و عباس و آن اطلاعاتی، سلحشور، انس و الفتی داشتند و آن را همراه با شرایط روز خود می پنداشتند و با دیالوگ های آن القه و موانستی داشتند، خیلی سخت است که با لهجه ی آذری زننده اکبر عبدی و هجویات ده نمکی در اخراجی ها پیوند برقرار کنند. پس ساعتی می خنندند و بعد، از دفاع مقدس به روایت ده نمکی، یادی نمی کنند و چیزی در خاطر نمی سپارند.

بماند که  دولت حاکم مهر ورز، گوش عالم را با ادعای ارزش گستری و فرهنگ مداری و قله های عزت و افتخار پرکرده است.

مرور سینمای دفاع مقدس در دوره دولت مندی سید محمد خاتمی

آژانس شیشه ای، ربان قرمز، ارتفاع پست، موج مرده: ابراهیم حاتمی کیا / نسل سوخته، قارچ سمی، مزرعه پدری، هیوا: مرحوم رسول ملاقلی پور / متولد ماه مهر، دوئل: احمدرضا درویش / دیوانه ای از قفس پرید: احمدرضا معتمدی / گاهی به آسمان نگاه کن، شیدا: کمال تبریزی

مروز سینمای دفاع مقدس در دوره دولت مندی محمد احمدی نژاد

میم مثل مادر: مرحوم رسول ملاقلی پور/ اتوبوس شب: کیومرث پور احمد / اخراجی ها ۱ و ۲: مسعود ده نمکی

وقتی دیدار با خانواده شهداء جرم می شود

حمله  و تهاجم خودسرهای نه چندان نا آشنا به خانه ی خانواده شهید باکری، خبر تلخ و تاسف برانگیزی است. این سلسله حرمت شکنی های خشونت آمیز از محرم سال گذشته در جماران آغاز شد و بعد به منازل مراجع رسید ، در سالگرد رحلت حضرت امام  با حمله به نوه امام جلوه ی دیگری یافت و در مرحله جدید به خانواده های شهداء ختم شده است.

این حملات نشان می دهد حضرات خودسر غیر از هزینه سازی برای نظام  کارکرد و هدف دیگری ندارند. آن نمی خواهند کسانی که مانندشان فکر نمی کنند حق زندگی و حیات اجتماعی داشته باشند. آنها نمی خواهند فضای سیاسی در کشور ثبات داشته باشند. برای حضرات خودسر اسلام، انقلاب ، ارزش ها و میراث معنوی تا زمانی گرامی داشته می شود که توجیه گر و تامین کننده منافعشان باشد.

واکنش فاطمه امیرانی همسر شهید باکری به ممانعت از ورود میهمانان به منزل این شهید: آیا حق این است که مردم در هفته دفاع مقدس تنها بروند مسئولین را ببینند و دیدن خانواده شهدا در این هفته جرم است؟ حمید میزبان است، امروز میزبان خانواده‌های رزمندگان و ایثارگران است ولی متاسفم که آقایان صلاح نمی‌بینند مردم ما را ببینند.

بر دل داغ شهادت داریم

ای شقایق های آتش گرفته، دل خونین ما شقایقی است که داغ شهادت شما را بر خود دارد.
آیا آن روز نیز خواهد رسید که بلبلی در وصف ما سرود شهادت بسراید
سیدمرتضی آوینی

با فشار افکار عمومی و فرماندهان دفاع مقدس: احسان باکری آزاد شد / ضرب و شتم شدید همسر شهید باکری

احسان باکری، فرزند شهید حمید باکری از فرماندهان دفاع مقدس، پس از چند ساعت بازداشت، با فشار و پیگری جمعی از فرماندهان دفاع مقدس  و همرزمان پدر و عمویش دقایقی پیش آزاد شد و به خانه برگشت.  احسان باکری عصر چهارشنبه ۳۱ شهریورماه و در سال روز آغاز جنگ تحمیلی، پس از اعتراض به ضرب و شتم مادرش توسط ماموران لباس شخصی در جلوی منزل مهدی کروبی، بازداشت شده بود که دقایقی پیش آزاد شد و به خانه بازگشت.

خانم باکری ممکن است بفرمایید روز گذشته چه اتفاقی افتاد؟ گویا شما را تهدید به مرگ هم کرده اند این قضیه صحت دارد؟

بله توهین کردند اسپری فلفل زدند و بعد گفتند با گلوله می زنیم توی ملاجت . من هم گفتم بزن پول گلوله ات را هم می دهیم به بچه هایم هم می سپارم که از تو شکایتی نکنند. بزن و راحتم کن آخر این چه وضعی است درست کرده ای؛د این چه مملکتی است برای ما ساخته اید. بزن ما را راحت کن . ما مهمان دعوت کرده ایم منزل شخصی مان . چگونه به خود این اجازه را می دهید که نگذارید مهمان به منزل ما بیاید؟ این چه وضعیتی است و.. احسان هم ناراحت شد اعتراض کرد او را گرفتند گفتم من هم می آیم که در گیر شدند گاز فلفل زدند توی صورت من و احسان. یعنی تصور میکردند جلوی احسان، مادرش را کتک بزنند و احسان چیزی نگوید و بایستد؟ این که نمی شود. احسان سه عمو دارد علی باکری که استاد دانشگاه و شاگرد اول دانشگاه تهران و مهندسی شیمی بود. یکی از اتهامات او این بود که از خاک بمب می سازد . اینقدر باهوش بود. به او حکم اعدام دادند و برادرش که با او در زندان بود می گفت شاه سه بار پیام فرستاد که نگوید توبه میکند توبه نکند اما فقط بگوید من نکردم و نمی کنم حیف است این کشته شود. اما ایستاد و گفت من کردم بکشید. حمید هم که رفت آن طرف جزیره مجنون در خاک عراق و برنگشت. مهدی را هم هر چقدر گفتند برگرد گفت من پیش بچه ها و بسیجی ها هستم برنمی گردم. حالا احسان ذره ای هم به این سه شخصیت کشیده باشد چطور انتظار دارند مقابل او مادرش را بزنند و تهدید به مرگ کنند و او ساکت بماند؟

آسیه باکری، دختر شهید حمید باکری: لباس‌شخصی‌ها مادرم را کتک زدند / نصف صورت او با گاز فلفل سوخته است

دختر شهید باکری با بیان اینکه ماموران لباس شخصی مادرش را به شدت کتک زده‌اند، از سوختن نصف صورت همسر شهید باکری بر اثر پاشیدن گاز فلفل خبر داد.
وی همچنین با اشاره به تهدید فاطمه امیرانی، همسر شهید حمید باکری، با سلاح گرم، از ضرب و شتم شدید وی توسط ماموران لباس شخصی خبر داد و گفت: نصف صورت مادرم بر اثر پاشیدن گاز فلفل سوخته است.

آغاز تلخ هفته دفاع مقدس: پسر شهید باکری دستگیر شد

مهندس احسان باکری فرزند شهید سرافراز حمید باکری عصر امروز با اسپری گاز مورد هجوم قرار گرفت و بازداشت شد. هنوز از مرجع امنیتی بازداشت کننده وی اطلاعی در دست نیست.

احسان باکری از فعالان ستاد میرحسین موسوی در انتخابات سال گذشته بود که بعد از اعلام نتایج نیز بازداشت شده بود. صبح امروز نیز از ملاقات خانواده های شهید همت و باکری با مهندس موسوی ممانعت به عمل آمده بود.

چه استقبال تلخی از هفته دفاع مقدس شد.

جاه طلبی های امپراتوری

جاه طلبی های امپراتوری

نوام چامسکی در گفتگو با دیوید بارسامیان ترجمه ی رضا بلیغ

Imperial Ambitions: Conversations with Noam Chomsky on the Post 9/11 World

چاپ اول ۱۳۸۵ نشر اختران / ۱۷۵ صفحه

این کتاب ترجمه روان و جذاب گفتگوهای نوام جامسکی روشنفکر منتقد آمریکایی با یک روزنامه نگار است  که در سال ۲۰۰۵ در قالب یک کتاب کم حجم منتشر شده.

چامسکی در این کتاب به بازخوانی فضای سیاسی بعد از حملات ۱۱ سپتامبر و حمله آمریکا به عراق، نقش پررنگ رسانه ها در شکل دهی به افکار عمومی،  رابطه دولت/قدرت با مردم و نقش تبلیغات می پردازد.  کتاب جاه طلبی های امپراتوری  اطلاعات مفیدی از ساخت قدرت در آمریکا به خواننده منتقل می کند.

بخش هایی از کتاب در پی آمده است: واشنگتن به تنهایی در یک دستاورد تبلیغاتی واقعاً شگفت انگیز که بدون تردید در تاریخ ماندگار خواهد شد، به تلاشی خارق العاده برای متقاعد کردن مردم دست زد که صدام حسین نه تنها غول خون آشام بلکه تهدیدی برای موجودیت ماست  و این تبلیغات موثر واقع گردید. به طوری که نیمی از جمعیت باور دارند صدام حسین شخصا در حملات ۱۱ سپتامبر شرکت داشت.

هارولد لسول در سال ۱۹۳۳در مقاله ای با عنوان تبلیغات نوشت: ما نباید تسلیم جزم های دموکراتیک نظیر این که بهترین قاضی منافع مردم، خود آنانند شویم. قاضی منافع، نخبگانند نه مردم و چون مردم آن قدر احمق و نادانند که نمی توانند منافع خود را تشخیص دهند پس ما چون انسان دوست هستیم باید آن ها را به خاطر مصالح خودشان منزوی و کنترل کنیم و بهترین روش برای این کار استفاده از تبلیغات است… از آن جایی که ما شریف و استثنایی هستیم از تبلیغات در کار خیر و برای اطمینان از این که توده های ناآگاه و احمق منزوی شده اند و کاری با تصمیم گیری ندارند استفاده می کنند. همین تفکر را در دکترین لنین می توانید بیابید. نازی ها هم همین تفکر را برگزیدند.

هنگامی که رییس جمهور کندی در ساماندهی حملات خشن تروریستی اش علیه کوبا تلاش می کرد، مکزیک از همراهی با او خودداری کرد. سفیر مکزیک در آمریکا گفت: اگر صریحاً اعلام کنیم که کوبا تهدیدی علیه کشور ماست، ۴۰۰ میلیون مکزیکی از خنده خواهند مرد. در ایالات متحده مردم از همه چیز می ترسند.

تجاوز به عراق به اندازه جرایم جنگی عمده در تاریخ مدرن، عملی آشکارا تهاجمی است و تهاجم جرمی است که نازی ها به علت ارتکاب به آن در نورمبرگ به دار آویخته شدند. بهانه های این جنگ متقاعد کننده تر از بهانه ی هیتلر نیست.

چارلز گلاس یک روزنامه نگار آمریکایی نوشت: ایالات متحده تنها کشور جهان است که کسی را به خاطر دفاع از کشورش در مقابل حمله، تروریست می نامد.

به تاریخ واقعی اعتراف نمی شود زیرا بنا نیست بیاموزید که کوشش متعهدانه می تواند موجب تغییرات مهمی در درک و آگاهی افراد شود.

آمریکا در صورت نظارت بر دموکراسی، خواهان دموکراسی است. دموکراسی نظامی است که شما در آن آزادی دارید هر چه می خواهید بکنید مشروط بر این که آن چه را ما می گوییم، انجام دهید.

وقتی دشمنان/ مخالفان مرتکب جرم می شوند، عملشان جرم است و ما می توانیم بدون هیچ مجازاتی در مورد آن ها اغراق کنیم یا دروغ بگوییم. اما وقتی خود مرتکب جرم می شویم، اصولا جرمی واقع نشده است.

بسیار پیش از جورج ارول، به خوبی استنباط شده بود که حافظه باید واپس زده شود. نه تنها حافظه که حتی آگاهی بر آن چه که درست در پیش روی شما رخ می دهد. زیرا اگر مردم دریابند آن چه اتفاق می افتد به نام آن ها صورت می گیرد، احتمالا اجازه ی انجام آن را نخواهند داد و این دلیل اصلی تبلیغات است… نظام های قدرت اگر بتوانند از مسئولیت دروغ گویی شانه خالی کنند، هرگز حقیقت را نمی گویند چون به مردم اعتماد ندارند.

بخش عمده ای از هواداران معروف بوش بنیادگرایان افراطی مذهبی ایالات متحده هستند.

دیوید هیوم: حکومت گران برای حمایت خود چیزی جز عقیده ندارند و زور همواره در کنار حکومت شوندگان است. از این رو  است که حکومت ها منحصراً بر عقیده بنا می شوند. این گفته ی حکیمانه، استبدادی ترین و نظامی ترین حکومت تا آزادترین و مردمی ترین آن را شامل می شود. به عبارت دیگر در هر دولتی خواه دموکراتیک یا استبدادی، حکام بر رضایت متکی هستند. پس ناگذیرند کاری کنند تا حکومت شوندگان درنیابند که آن ها واقعا قدرت دارند. این اصل بنیادین حکومت است.

این ترجیع بند دائمی امپریالیسم است. شما چکمه ی خود را روی گردن دیگران گذاشته اید و آنان در صدد نابودی شما هستند! ظالم، همان قربانی است که از خود دفاع می کند

نظامی کردن فضا یعنی عملا تمام جهان را در خطر نابودی فوری و بدون هشدار قرار دادن.